In het midden zien we het prachtige en het voormalige pand aan het Sratumseind 23 van het Eindhovens Mannenkoor. In de 19de eeuw werd dit pand ontworpen door de Thomas van Dijck. In de loop der jaren en met een aantal wisselingen van ondernemers is het pand in 1997 met grote en deskundige zorg gerestaureerd. Het werd Grand café van Dijck.
Grand café van Dijck was een chique zaak met beslist een hoge drempel. Het was de ontmoetingsplaats voor vele welgestelde Eindhovenaren.
Omdat Thomas van Dijck voor een zeer breed publiek toegankelijk wilde zijn, mocht iedereen hem dan ook bij zijn voornaam noemen.

Toch waren er in die tijd wel kroegen. Wie herinnert zich Olympiade nog. Een kleine kroeg waar Piet en Cis de uitbaters waren. Een zeer geliefd kroegje van o.a. studenten en acteurs van de toneelgroep Proloog. Piet en Cis zijn inmiddels al lang dood.

In het smalle pandje met de klokgevel (op de foto rechts van de Spijker) heeft heel lang het tijdschriften winkeltje gezeten van mijn oom Nico Smulders. De winkel heette Lectura en het gezin woonde boven de zaak. Later (tijd???) is Nico Smulders met zijn echtgenote Greet naar Hapert verhuisd en is de zaak overgenomen door hun zoon Jo en schoondochter Corrie.

Ik kan me Piet en Cis nog goed herinneren. Prachtig cafe, met lekkere fateuils. Meestal kwamen we daar tegen sluitingstijd om bij te komen (1962-1970).

In 1964 zaten wij ook nog op Stratumseind. Café Happy End naast Piet en Ciska.
Als Piet en Cis dronken waren (en dat waren ze nogal eens) en je gezicht stond hem niet aan, dan kwam je niet binnen, en hadden wij (kinderen) 's nachts last van het geroep en geschreeuw.
Tegelijkertijd waren het hartelijke mensen, ik heb ze nog gekend toen ze NIET elke dag dronken waren. Ciska pastte op ons soms, en toen mijn vader stierf heeft Piet een byzondere daad gedaan!
Hij heeft 3 dagen (uit respect voor mijn vader) NIET gedronken.!
Voordat links de Spijker erin zat, was het café Maastrichts Bierhuis, later verhuisd naar nr. 51.
Dan Lectura, daarnaast meubelhandel v. Gorp (meubelhandel) daar gingen wij als kinderen van dat deel van Stratumseind t.v. kijken, naar dappere Dodo en tante Hanny, daarnaast dacht ik een fotowinkel (v. Osch??), daarnaast bakker Uppelschoten, daarnaast drogist Huybregts.

Marjo zal zich ongetwijfeld ook nog wel Lodewijk herinneren. Het was een jongen met een geestelijke beperking, zoals we dat tegenwoordig zeggen. Lodewijk ging alle kroegen op het Stratumseind langs om te zingen. Meestal ging hij op een stoel staan en ontving dan aardig wat fooien. Als Piet van Olympiade goed gemutst was mocht hij blijven zingen, zoniet dan was het, eruit!!!

Ik kan me herinneren dat Lodewijk meestal maar één liedje zong, om dan zijn geld op een bierviltje te incasseren en dan snel naar het volgende cafe ging! Tenminste zo ging het bij Taveerne bij George Gussenhoven.

Nee, ik kan me Lodewijk niet herinneren, is dat ná 1967 geweest, toen er al die kroegen kwamen?

Nee, het was al vóór 1967 en hij zong meestal het Avé Maria. Je moet niet vragen hoe, maar hij deed wel zijn best.

Voor zo ver ik me kan herinneren waren de optredens van Lodewijk in de jaren vanaf 1976 tot in de tachtiger jaren. Of hij nu nog zingt of wat er van hem geworden is weet ik niet, iemand anders misschien?

Wij zijn van 1965 tot 1970 bij Piet en Cis van Olympiade gekomen en in die tijd kwam hij echt wekelijks. I.v.m. verhuizing naar een andere stad, gingen wij na die tijd niet meer in Eindhoven uit. Hij zal daarna zeker nog wel gezongen hebben.

In de zeventiger jaren kwamen wij bij EL QUIJOTE. Daar kwam onze zanger en zong dan altijd speciaal voor Berdy en Hella het lied van Heintje, Ich bau dir ein Schloss, waarna hij met het bierviltje langs ging. Alleen in mijn herinnering was dit Jantje i.p.v.Lodewijk.

Enkele kunstenaars die in de jaren '60 regelmatig bij Piet en Cis kwamen: Frans Babylon, Frans Nielen, Willem Adams, Brammetje Cox, Willemien Vrijdag en Theo van de Bult. Frans Babylon is later in zee verdronken. Hoe het met de rest is gegaan is me helaas niet bekend. Markante figuren waren het zeker.

Ik herinner me ineens een voorval op de huwelijksdag van Willem Adams. Bij het stadhuis aangekomen haalde Piet de "rode loper" en rolde deze uit voor het toekomstige echtpaar. Het werd hem door de gemeenteambtenaren niet in dank afgenomen. Na de huwelijksvoltrekking liet Willem zijn bruid staan en dook met een aantal vrienden de kroeg in. Het huwelijk heeft niet lang geduurd.

Ik vraag me af met wie ik de laatste 50 jaar dan getrouwd ben.
Jij weet nog wel een verhaaltje.

Sorry Trix, dit is ons door diverse mensen verteld. Zo komen dus praatjes in de wereld. Ik hoop dat jullie nog lang van mekaar mogen genieten.