Als het goed is, staat het pand rechts op de foto nog steeds op dezelfde plek, namelijk Vlokhovenseweg 42. (vroeger Woenselsestraat 42). Het pand heeft wel inmiddels een nieuw dak gekregen.

Een stukje mooi verleden van ruim 50 jaar geleden. Ook ik was deelnemer aan deze stoet: Sacramentsprocessie uit 1959. Ik herken hier mijn vader, Harry Roxs, toen Keizer van dit gilde Vlokhoven, verder kapitein met fraai hoofddeksel en royale witte veren pluim: Piet (de mulder) van der Linden.

Mooi om de foto weer eens te zien dit is het huis van mijn opa Hemke Dijstelbloem Hier is ook mijn vader geboren Ad Dijstelbloem met zijn 2 zusters en 2 broers, Mien, Annie, Peter, Henk mijn vader is de middelste van vijf kinderen en zat in die tijd bij de harmonie van Vlokhoven en mijn opa was melkboer.

Blijft mooi om te zien. Ik ben vernoemd naar mijn opa Hemke Dijstelbloem.

Hemko, leeft je vader Henk nog? Heb hem goed gekend, we waren min of meer leeftijdgenoten, natuurlijk ook van de lagereschooltijd. Ook Mien kan ik me goed herinneren. Ook je opa herinner ik me nog van vroeger, werkzaam als melkboer, die goeie ouwe tijd..! Zelf ben ik nu 76.

Hallo Wim mijn vader heet Ad Dijstelbloem en hij is nu 72jaar
Henk is de jongste van het gezin en is volgens mij nu rond de 68 jaar.
De oudste is Mien dan Annie dan Adrie dan Peter dan Henk.
Ik denk dat je dan bij Adrie in de klas hebt gezeten.
mvg Hemko Dijstelbloem.

Dank, Hemko, voor jouw informatie. Ik heb nog eens gekeken naar oude schoolfoto´s, maar ik weet ook niet meer precies, welke ik van de zonen van Hemke heb meegemaakt in mijn jeugd. Toch Adrie, denk ik. Op een foto van 1950, van de Maria-meisjesschool Vlokhoven staat wel Mien op, met ook mijn zus Bep, die nu 74 jaar oud is. Mien kan ik goed herinneren.

Op de hoek Sionstraat nr 42 woont nu Daan Swinkels en op nr 40 een dochter van de familie de Haas van de boerderij van Vlokhoven van vroeger.

Ja, ja, een stoet welke we tegenwoordig bijna nergens meer meemaken, uit vervlogen tijden toen de katholieke wereld nog zeer actief was, en vele praktiserende gelovigen kende. Er is een kentering ontstaan, welke de tradities heeft doen afbrokkelen: weinig belangstelling,mede als gevolg van de negatieve berichten omtrent het slechte imago bij de priesters, het sluiten van kerken etc.
De Sacramentsviering was altijd een feest, met doorgaans een openluchtmis in de buurt van de parochiekerk, en een processie daar naar toe, compleet met bruidjes, het verenigingsleven zoals het Gilde, verkennerij, sportverenigingen etc. en de monstrans gedragen door de pastoor, onder een baldakijn, omringd met leden van het kerkbestuur, en uiteraard daarachter het gewone volk, de getrouwe dienaren.