Ik heb van 1967 tot 1985 ook in deze straat gewoond op nr. 35. De Fam. Groothedde heb ik ook gekend. M'n moeder heeft er jaren gepoetst. En elke zondag stond mevrouw Groothedde aan de deur met de snoeptrommel, kregen alle kinders uit de straat een snoepke. Mooie tijden!!!

In een van deze huizen woonde Familie van de Steen. UItgebreid heeft hij mij eens het verhaal verteld van zijn belevenissen in Duitsland, waar hij in de oorlogsjaren geinterneerd geweest was. Hij moest daar werken in een fabriek. De baas van de afdeling was tevens een boer uit de omgeving. Hij was aangesteld om de buitenlanders in goede banen te leiden. Bij een van de gesprekken vertelde hij dat hij gemist werd in de boerderij. Van de Steen die opperde om zijn taak over te kunnen nemen, daar hij ook een boer was. Dat was toen snel geregeld na een gesprek met de leiding van de fabriek. De hele oorlog heeft hij er gewerkt. Na de oorlog kon hij het niet laten een bezoek te brengen aan de boerdeij. Daar hoorde hij van de dood van de eigenaar, het was nu nog een kleine stap en hij heeft dan ook snel de plaats van de boer ingenomen. Ik heb ze beidden ontmoet en ik moet zeggen dat ze ongetwijfeld bij elkaar pasten.

Wil, de familie van de Steen woonde volgens mij precies aan het andere eind van de Theodoor van Thuldenstraat, vlakbij het Rembrandtplein. Ik herinner me nog een tienerfuif in de vroege sixties die grote blonde dochter Martha van de Steen toen gaf ter gelegenheid van haar 14e of 15e verjaardag.

Klopt Ben, de familie van der Steen woonde op nummer 1. Piet van der Steen en zijn vrouw woonden daar met hun kinderen Riet, Daan, Helma en Martha. Martha was mijn schoonzusje en helaas op 49 jarige leeftijd overleden. Vóór de familie van der Steen woonde overigens in het huis nr 1 de familie Hessing. Zij woonden er denk ik maar 3 maanden want tante Cor kon er niet aarden. Zij vertrokken terug naar Woensel toen naar de Cornelis de Vriendtstraat.

Even nog een toetje over HERN STEIN, zoals hij in Duitsland genoemd werd, was zo sterk als een beer en 2 meter lang. Als.boer had hij zijn vrienden die hem vertelde van de hoed en de rand. op de boerderij. Als iemand in de buurt last van een dennenboom had ( en dat waren daar ginds grote jongens) kwam hij hem in de kortste keren omdoen en steeg zijn reputatie. Honger heeft hij nooit geleden. Een geweldige man met een groot hart en een even groot verleden.

De familie v.d. Steen woonde inderdaad op nr. 1. Daarnaast woonde, ik meen de fam. Schreuder, zij waren bij het Leger des Heils. Wij, fam. Louwers woonde op nr. 5 vanaf nieuwbouw in juli 1949. Ik herinner me nog families Bakker, Mol, Prinsen, Lutterveld.

Dat oma Groothedde snoep uitdeelde geloof ik direct! Logeerde jaren bij opa en oma (als de rest van het gezin naar de andere oma op de boerderij ging). Wij woonden toen in Woerden. Ze hadden vrij reizen van de NS en kwamen met de trein en andere keren stapten ze samen op de brommer (Kreidler) van opa en gingen ze zo naar Woerden. Een echte oma was het: Lang wit haar dat in een knot zat (tot ze dat niet meer kon). Er werd een leeg mayonaise emmertje met snoep gevuld, zodat je niet om snoep hoefde te vragen. Als het leeg was werd het opnieuw gevuld. Had daar ook een vriendin die verderop woonde (Margo/ Dympie?) Vaak stoepranden of `samen hangen` op het gemetselde muurtje. Voor nu waren de huizen wel erg klein, opa en oma hadden nog een ouderwets zondags kamertje, waar we eigenlijk nooit zaten. Dat lag aan de achterkant, met zicht op de bloementuin. Daar stonden de `mooiere` spullen. In de huiskamer paste enkel een eettafel, dressoir en een sofa. Er was ook een klein keldertje en een ouderwets klein keukentje.
Annemiek