August Sniederslaan.

Hoek August Sniederslaan - Rodenbachlaan.

Dit is de Sniederslaan. Straat naar rechts is Rodenbachlaan.
Alle huizen staan er nog steeds, mooi opgeknapt.

Particuliere auto's waren tijdens de oorlogsjaren in Duitse handen of ondergedoken. Wat dat betreft is het een vraagstuk. Woont hier in de buurt een vriend van de Gestapo of is de datum niet goed geprikt en is het een foto na een winderige dag? Links van de weg parkeren was ook niet toegestaan.

De witgekalkte bomen laten zien dat het uit de oorlog was. Een winderige dag brengt echt niet schade zoals te zien is bij het hoekhuis.

Het was 19 september 1944 Wil, toen waren we al bevrijd. Als het de 17e was geweest, was hij zeker meegejat. Maar in die tijd links parkeren? Waren er toen al parkeerborden of regels? Bij alle oude foto's van voor de oorlog zie je de auto's overal staan.

De wind kan ook aardig tekeergaan. Verder zegt het kenteken van de auto 6535 LS 4 mij niets. En tot slot kan de witte band wel iets zeggen over in of na de oorlog. Ook werd een soortgelijke witte band gebruikt tegen insecten.

Het lijkt me niet dat de wind een gat in de muur kan veroorzaken, zoals in het huis links naast het hoekhuis. De banden om de bomen zijn bovendien geen banden maar rondom geschilderde strepen en geven aan dat het in de oorlog of er vlak na moet zijn geweest. Het is dus vrij zeker dat het hier om een foto gaat van na het bombardement zoals de meesten hier aangeven.

Het kenteken 6535 LS 4 is, vermoed ik, een Frans kenteken. Het kan een auto zijn die de vluchtende Duitse militairen achtergelaten hebben (defect, geen benzine meer, gevangen genomen).

De foto is genomen op 20 september 1944 of iets later. De takken op straat zijn vrij snel opgeruimd. Het verhaal dat mij is overgebracht, is dat de auto behoorde tot een Duitse spion van Belgische nationaliteit, die de vijand op de hoogte bracht van de munitiecolonne, die op de August Sniederslaan stond en op tijd naar de "Bakes" is gereden. Als dat niet was gedaan, had er geen huis meer overeind gestaan op de August Sniederslaan.
Het huis op de hoek van de Rodenbachlaan had zware bomschade. Het is later afgebroken en herbouwd voor de fam. Van der Vinne. Het huis links ernaast is ook volledig herbouwd en daarna bewoond door de fam. Nienhuis.
De witte banden om de bomen waren aangebracht om ze 's nachts herkenbaar te maken. Er was 's nachts geen straatverlichting, vanwege de verduisteringsmaatregel van de Duitsers.
Onze familie woonde op nummer 24. Ik was 8 jaar oud.

In de oorlog reden er weinig auto's. Er waren voor de oorlog sowieso nog niet zoveel auto's, alleen bepaalde beroepsgroepen en mensen met een wat ruimere beurs beschikten er over. In de oorlog vrijwel uitsluitend mensen die er voor hun werk een nodig hadden. Ik weet het niet, maar ik veronderstel dat de bezetter controle uitoefende en werkte met vergunningen.

Lijkt me wel Paul, als ze al niet van onze fietsen af konden blijven zal het voor auto's zeker niet minder geweest zijn.

Tini en vergeet radio's niet.

Volgens het boek Operation Market Garden Then & Now, van Karel Margry uit 2002 is dit de auto van de Amerikaanse generaals Ridgway (18th Airborne Corps) en Brereton (1e Geallieerde Airborne Leger) die kort na de luchtlandingen per vliegtuig naar België waren gevlogen en een stafauto te leen hadden gekregen; de auto op de foto met vermoedelijk een Britse kentekenplaat erop. Daarmee kwamen ze op 19 september 1944 in het bombardement terecht.