Hoe schrijf je in dit geval Spoorenberg hoedenfabrikant. Of is het Sporenbergh? Zijn dit twee verschillende personen, of is het een typfout? Ik mis ook de vermelding dat Spoorenberg hoeden, Koninklijke hoedenfabriek FIRMA WED. C. SPOORENBERG hofleveranciers was. Ik stuur jullie twee kwitanties met 'koninklijk' erop. Redactie, hoe zit dat?

In 1896 kreeg G.A.H. Spoorenberg als achtste Eindhovense onderneming het recht het wapen van koningin-regentes Emma te voeren. Spoorenberg was sinds 1872 eigenaar van de hoedenfabriek Wed. C . Spoorenberg & Zn. Het verzoek was van de fabrikant uitgegaan. Als reden had hij onder meer aangevoerd dat hij al sinds ruim 25 jaar livreihoeden fabriceerde voor het Hof en dat hij in de jaren 1886 tot en met 1889 meer dan 100.000 helmhoeden had geleverd voor het leger in Oost-Indië. C.A.H. Spoorenberg voerde het wapen niet alleen voor zijn fabriek, maar ook voor de hoedenwinkel die daaraan was verbonden. Spoorenberg was er niet van op de hoogte dat er een verschil bestond tussen de titel Hofleverancier en het recht om zich Koninklijk te mogen noemen. Uit de jaren '20 en '30 is een briefhoofd bekend waarop het bedrijf Koninklijke Hoedenfabriek en hofleverancier wordt genoemd. Na de dood van C.A.H. Spoorenberg werd het wapen door zijn erfgenamen gevoerd, tot de winkel van Jan Spoorenberg op de Demer in 1980 haar deuren sloot. Inmiddels was de hoedenfabriek van het bedrijf afgesplitst en omgezet in een besloten vennootschap. Dit was op zich al een reden tot verlies van het voorrecht. Toch kreeg de eigenaar J.C.M. Spoorenberg in 1970 bericht, dat hij nog steeds gerechtigd was zich Hofleverancier te noemen. Deze informatie is afkomstig uit 't Gruun Buukske, 39 uit 1989.

Op de doopakte van 21-12-1756 is de naam gespeld als Cornelius Spoorenbergh. Bij het huwelijk met Maria Machtildis in 1787 was de spelling Cornelis Spoorenberg. Dus in de tekst staat in ieder geval een o te weinig. Op het bidprentje bij het overlijden van zijn vrouw was de spelling weer Cornelius Spoorenberg. Het was niet ongebruikelijk in die tijd dat namen en voornamen niet consequent gespeld werden. De ambtenaren hadden immers nog geen controlemogelijkheden zoals het huidige DigiD. De spelling van de namen hebben we opgezocht op de website openarchieven.nl waar je veel aktes kunt inzien.

Henny, bedankt voor de aanvullende informatie. Mijn vermoeden was dus juist.

Een goed antwoord leid weer tot een nieuwe vraag. Volgens mij kun je de titel koninklijk alleen verkrijgen als je (bedrijf of vereniging enz.) 100 jaar bestaat EN van onbesproken gedrag is (tenminste zo is het nu heden ten dagen). Als ik het goed lees, bestond Spoorenberg nog niet zo lang. Hoe kan dat, of zie ik iets over het hoofd? Wat was er toen anders?

Bert, ik heb nog even gezocht op de krantenwebsite Delpher. Hier heb ik in de Noord Brabanter gevonden dat op 8 augustus 1896 de firma Spoorenberg-Schutjes, voorheen de Wed. C. Spoorenberg en zoon 'Hare Majesteit's wapen' mochten voeren  (Overigens op datzelfde moment linnenfabrikanten Van den Briel & Verster). Het bedrijf was toen dus wel koninklijk maar geen hofleverancier. In NRC Handelsblad van 2 maart 1971 werd n.a.v. de brand bij de Karel I-fabrieken, die ook Spoorenberg dakloos maakte, verteld dat sinds een jaar (1970 dus) het koninklijk wapen ("hofleverancier") op het briefpapier prijkt. De burgemeester had laten uitzoeken of de NV wel gerechtigd was om dat predicaat te voeren. Dat bleek wel het geval te zijn omdat in een grijs verleden ooit eens een vorstelijk persoon bij het bedrijf een hoed had besteld. Uit dit artikel maak ik op dat Spoorenberg pas sinds 1970 hofleverancier was. Toen was het bedrijf in ieder geval meer dan 100 jaar oud.