Rechts zat de woning plus sigaren/sigarettenwinkel van Van Kuijk, althans in de 50-er en 60-er jaren.

De sigarenzaak was die van Leo van Kuijk, een broer van Piet van Kuijk op de Hoogstraat.

Boven het cafépand heeft ook de verbandkamer van de N.V. Philips gezeten.

En niet alleen de verbandkamer, maar ook huisartsen zaten er. Wij 'hadden' dokter Berger.

Waar bleef de tijd? Ooit de vrijdagmarkt op dit plein en de kermis was toen zo groot. Komend van het Wilhelminaplein-Julianastraat naar het Lodewijk Napoleonplein.
Het pand van Leo van Kuijk heeft er in de 70'er jaren ook nog gestaan. Wanneer is het eigenlijk plat gegaan?
Tegenover Ambassadeur hoek Amalia van Anhaltstraat was toch ook een café. Wie weet de naam. Ik weet dat er ook rijbewijsexamens werden afgenomen. Later ging het naar het Wiro-gebouw in Tivoli en daarna naar het Karel de Groteplein. Hoe was de naam van dat café ook weer?

Dat was Atlanta op de Karel V singel, waar je op moest voor je rijbewijs. En kermis op het Wilhelminaplein en het Lodewijk Naopleonplein? Heerlijk, als klein menneke naar de bokstent om te kijken hoe Geertje Geenen (zoon van de smid) van de Hoogstraat daar de uitdaging aanging om tegen die mannen te boksen. Die bokstent stond vlak bij de overweg, samen met de steile wand. En dan stond langs de bokstent ijsco van Vami. Het eerste caramelijs ... smullen. Maar dan praat je alweer over begin jaren '50

Leo was geen broer van Piet. Leo was de zoon van Piet. Op de Hoogstraat zat Nol van Kuijk, ook een zoon van Piet. Piet heeft de zaak op 7 sept. 1926 (we hebben dus binnenkort feest 80 jaar?) opgericht.

Volgens mij is de kermis op het Wilhelminaplein en het Lodewijk Napoleonplein eind jaren '50 begin jaren '60 geweest. Ik ben ook daar in de bokstent geweest, ik was een jaar of 12.

Op twee pleinen kermis dateert uit laat 60'er jaren.

Eind jaren vijftig was zoals hierboven omschreven op beide pleinen kermis. Ik herinner mij nog een voorval. Mijn broer ging op de stoeprand zitten en had een schoen uit, trok zijn been onder zijn achterste en deed de schoen tegen zijn knie. Dat heeft hem toch wat geld opgeleverd. Kon toen, net zo goed als dat we als 18-jarige in de mallemolen mochten meedraaien.

Het pand van Van Kuijk is begin jaren '90 gesloopt. Vlak voor de sloop hebben wij er het pleinnaambordje nog afgehaald. Meteen erna is het huis van de kroegbaas van 'de Ambassadeur' er gebouwd.
<<< stond jouw e-mailadres ook nog op het pleinnaambordje? (Peter) >>>

Ja ja, nu weet ik wie het naambordje van mijn pa zijn huis eraf heeft gehaald, ik hoop dat hij het nog heeft en eventueel aan de oudste dochter dus ikke Marieke van Kuijk wil geven. Hebben jullie er ook de glas-in-loodramen uitgesloopt die aan mij waren beloofd?
Groetjes van Marieke van Kuijk, dochter van Leo en Nellie van Kuijk.

Tussen het bewuste pand en de spoorlijn liep (in de volksmond) het zwarte pad. Dit was voor de bewoners van het Vonderkwartier DE toegang tot wat wij noemden het Philipsdorp. Ik liep er van huis uit met vriendjes over om op school in de Gagelstraat te komen. Langs het zwarte pad liep aan een kant een sloot, die de begrenzing vormde met de tuin van juffrouw Beukers. Aan de andere kant stond nog jaren lang een rijtje kleine huizen met lange toegangspaden, die in de winter geregeld blank stonden. In het pand van Leo heeft voordien ook nog jarenlang de beddenzaak van Arie van Mil gezeten. Volgens mij is de zaak er in 1946 gevestigd.
Op het plein was direct na de bevrijding een hele grote legertent opgericht. Daar werd onderhoud gepleegd aan militaire voertuigen. Ook het zware werk werd niet gemeden, ik herinner mij in ieder geval onderdelen van rupsbanden.

Nee nee, voordat mijn pa dat pand kocht zaten er de opa en oma Van Agten in, die een slagerij hadden op de Hagenkampweg. Vóór hen is daar Janus van der Meulen begonnen met zijn autozaak. Arie van Mil zat op de Hoogstraat en nu nog steeds.

Het pand rechts van de Ambassadeur werd, vóór en direct na het begin van de 2e wereldoorlog, bewoond door mevr. Mendels (Joods). Haar zoon heeft toen kans gezien om naar Amerika te komen. Op de andere hoek was een kruidenierswinkel, ik meen van de Spar. Ikzelf woonde destijds in de Willem de Zwijgerstraat.

Voordat Leo van Kuyk met zijn sigaren en sigaretten in dat pand trok had mijn pa, Arie van Mil, daar een winkel in tweedehandsgoederen. Als kleine jongens brachten we om de beurt een pannetje met eten daarheen.

Die grote kermis, twee pleinen, kan ik me ook nog goed herinneren. Samen met Gerdie van Kuijk ging ik op het braakliggende terrein naast en achter de sigarenwinkel naar de woonwagens van de kermismensen. We gingen dan boodschappen doen en kregen dan vrijkaartjes voor de kermis.

Dat grote gebouw rechts was er niet meer toen ik als peuter met mijn broer en een vriendje van de Kleine Berg naar de bewaarschool ging. Die zat in een gewoon woonhuis in de Hendrik Casimirstraat. Het was geloof ik van de gereformeerde gemeente en heette Rehoboth. Tijdens de oorlog moesten we van huis wat houtjes meenemen voor de kachel, een groot rond ding, dat in de achterkamer van de kamer-en-suite stond. Verder hetzelfde als op de foto.