Als ik het juist heb was dit de schietbaan waar de Duitsers, die in de Heimat opgeroepen werden voor het Nederlands bezettingsleger, hier een vervolgcursus kregen. Als het mogelijk was gingen we als jongens de schietberg van punten ontdoen. Konden altijd geruild worden voor knikkers, maar van gevaar hadden we nog nooit gehoord.

Dit klopt. Het stenen gebouw is later nog jaren gebruikt als manege. Dit kamp lag aan het einde van de (verlengde) Heezerweg op de grens van het bos- en heidegebied overgaand in de Leenderhei. Verderop lag, wat wij als kinderen noemden, de schietberg. Daar waren/werden inderdaad schietoefeningen gehouden. Wij, kinderen, vonden daar, na de oorlog, nog altijd platgeslagen kogels en lege kogelhulzen.

Volgens mij zien we hier het einde van de Leeuwenstraat. De latere manege had hier een ingang. Er was hier rond 1948 ook een werkplaats van de Philips woningbouw. M'n ouders konden toentertijd nog verf halen om ons huis aan de binnenkant op te knappen. Ook had de Eindhovense Zweefvlieg club daar een ruimte. In het huis wat nog net zichtbaar is, woonde de beheerder van de manege. Na zijn overlijden kwam daar de beheerder "Vervoort" wonen. Wij gingen ook op de voormalige schietbanen hulzen zoeken. Volgens mij gingen wij op twee plaatsen hulzen zoeken. Aan het verlengde van de Heezerweg, waar later het voetbalveld van Tivoli was en meer in de richting van de Floralaan, waar ook een berg was.

De schietberg die meer in de richting van het Floraplein lag, ging in de richting van het Karperven. Zo ongeveer daar waar nu de huizen van Schuttersbos eindigen en de bossen beginnen. De foto laat inderdaad het einde van de Leeuwenstraat zien en de barakken daarachter: aan het begin van de Stratumse hei richting het Rietven en de zandpad naar Heeze. Bij de "manege" meer naar rechts liep je richting het Kanunnekesven. In het bos tussen de barak en dat laatste ven waren wij in het laatste oorlogsjaar met een zestal jongens brandhout aan het kappen. Toen veldwachter Van de Wildenberg ons achterna kwam gooide iedereen zijn kapmes weg en zette het op een lopen. Ik vond dat zonde en sjouwde met 6 kapmessen en bijltjes achter de anderen aan. Hij heeft ons niet te pakken gekregen!

Wil van Ooyen is juist dat in het nog net zichtbare huis de beheerder van de manege woonde. Van ca.1948 tot ca.1955, voordat de Heer Vervoort er de scepter ging zwaaien, was dat de heer Wiebinga. De Heer Wiebinga overleed op de heide aan een hartaanval tijdens een rit je op zijn paard Bartje, een erg jong onhandelbaar paard dat alleen door Wiebinga te berijden was. De stenen loods was NIET de manege maar was in gebruik als opslagloods van Philips er woonde toen een beheerder wiens naam mij even is ontschoten met zijn gezin. Hij had voor de bewaking twee bouviers. Wij hebben nog een puppy hiervan gekregen en hebben die ook Bartje genoemd. Mijn moeder was nog lag woonachtig op de Tivolilaan en werd hier door de buurtkinderen Oma Bartje genoemd. Op bovenstaande foto ligt het houten manege-gebouw schuin achter de woning van de Leeuwenstraat. Er was ook een ingang via de Heezerweg.

Als aanvulling op mijn bericht van gisteren . De naam van de beheerder van de Philips-loods schoot mij plots te binnen en was Heer Itterson.

René je heb het goed en het klopt wat de beheerder van de loods betreft. En wat Wil Van Ooyen betreft, die heeft ook gelijk er was inderdaad een werkplaats van de woningbouw, die was aan de rechterkant van de woning van Itterson. Je kon er ook komen vanaf de Hezerweg