In de jaren 60 was deze kazerne de opvang voor de zogenaamde maandagochtendzieken: soldaatjes die de avond van tevoren te diep in het glaasje hadden gekeken en zich op maandagmorgen hadden verslapen om de trein naar hun onderdeel te nemen. Een ervan was ik en werd daarom diezelfde ochtend opgehaald om daarna te verblijven in de ziekenboeg. Ik heb daar veel lol gehad met Toon Braat, die bij mij op de kamer lag. We moesten 's morgens bij het temperaturen de meter tegen de verwarming houden, die zich achter ons bed bevond, om zo aan te tonen,dat we verhoging hadden. Achteraf een mooie tijd in dienst gehad, maar echt een fijn gevoel had ik niet toen ik in dienst zat. Het lied Monday, Monday van The Mamas & Papas was een van de hits in die tijd.

Precies zo heb ik het ook beleeft Ad, maar op een keer hadden ze me zuiver. Ik was er een paar keer te veel geweest en toen werd ik van hier uit naar het Marinehospitaal gebracht in Overveen. Daar zouden ze mij eens grondig onderzoeken wat ik nou wel niet mankeerde. Twee weken heb ik er gelegen. Normaal mocht je dan naar huis op ziekenverlof maar ik moest linea recta naar Den Helder. Niks geen verlof. Dat heb je zelf al te veel gepakt zeiden ze. Twee weken later mocht ik naar huis en wat dacht je ... op maandag, jawel hetzelfde, alleen een ander kwaaltje.

Als je in de jaren 60-70 je fiets stalde bij het station van Eindhoven en je kon deze bij terugkomst niet meer terugvinden, dan werd er snel de link gelegd met de Constant Rebecque kazerne. Je moet wat natuurlijk als je om 24.00 binnen moet zijn en je hebt de tijd "verslapen"; het "lenen" van een fiets op het station kon je dan van een flinke duw redden.

Bij ons in de Mathildelaan kon je 's avonds de soldaten zien die de fietsen gingen "lenen". Ik maakte hen dan aan het schrikken door uit het raam te roepen. Joh, hoe vlug gingen ze er toen vandoor met de fiets. Als je je fiets terug wilde hebben moest je de volgende dag bij de kazerne in de sloot kijken. Gewoon terugpikken. Toch wel leuk.
<<< En wij vinden het leuk als jij je achternaam en emailadres nog even doorgeeft. (Red.) >>>

Constant Rebecq. De kazerne droeg de naam van deze kleurrijke kolonel die heeft wat heren heeft gediend, zijn laatste heldendaden verrichtte hij in dienst van onze koning, onze taal had hij daarvoor waarschijnlijk niet nodig, in die tijd was het Frans de taal van de elite. Hij werd geboren in 1773 in een Franse adellijke familie. Op internet staat interessante informatie over dit vechtersbaasje, die niet alleen zelf de Militaire Willemsorde kreeg maar ook zijn drie zoons daaraan wist te helpen. Eind jaren '90 zat er een asielzoekerscentrum in. De asielzoekers waren gehuisvest in tientallen oude caravans die op het terrein stonden.

Hier was lang de rij- en tractieschool gevestigd.