Heerlijk jeugdsentiment; als oud-bewoner van de A.van Diepenbeeckstraat komt me dit bekend voor
En wat een ruimte !!
Zijn jullie hier aan het "britsen" ( heette dat niet zo: hinkelen binnen een bepaald figuur m.b.v. een steen, of een Erdal-doosje gevuld met zand ?)

Dat klop Theo, "britsen", Erdal-doosje met zand in een genummerd vak gooien, hinkelend in de genummerde vakken springen en daar waar het doosje lag, staand op een been, doosje oprapen, vak overslaan en doorhinkelen naar "de hemel". Soms ook doosje gooien in vak 1 en op een been in dat zelfde vak springen, al hinkelend doosje vooruit werken naar volgende vak. Moest binnen de lijnen blijven anders was je af. Al hinkelend met je doosje in hemel aangekomen mocht je even op twee benen staan, doosje oprapen en de weg terug vervolgen op dezelfde wijze als vanaf vak 1. Als je dat had gered, dan helemaal opnieuw en doosje in vak twee gooien en zo verder tot einde. Tjonge, jonge, omschrijven is moeilijker dan doen. Britsen bestonden er in vele soorten, zo ook een "stokbrits", waarbij cijfers van de vakken willekeurig door elkaar waren geplaatst en dan sprong je met behulp van een stok ( meestal een oude bezemsteel) van het ene cijfer naar het andere, opeenvolgend.

Britsen deden we veel en de Erdal-doosjes moesten nogal eens worden vervangen. Bij ons thuis was dit geen probleem want de doosjes waren vrij snel leeg. Vader poetste zeer regelmatig onze schoenen, inwrijven met een oude onderbroek em uitwrijven met een borstel. Daarna met een" uitwrijfonderbroek" werden ze glimmend gepoetst. Ik moet eerlijk bekennen, dat ik niet zo vaak mijn schoenen poets en ben daarin denk ik niet de enige.

Lieke, De Cockney's hebben daar een gezegde over. "If your shoes are shit, You are shit ". En de vroegere Eindhovenaar zei. "Als je de randen besmeert, heb je het poetsen geleerd". Dus het is niet erg moeilijk en je vader had weer gelijk!

Ja Theo, ik ben ook nog vaak in de Abraham van Diepenbeeckstraat 22 geweest bij mijn tante Truus om daar met mijn neef Willie Bex (vd Waardenburg) te spelen. Hij is helaas overleden. Hij had nog 5 zusjes: Ansje,Jopie,de tweeling Rian&Yvonne en Meriam. Heb ook nog "verkering" gehad met Lenie Bekers uit de Theodoor van Thuldenstraat, een tijd om nooit meer te vergeten.

Hee Adrie vd Heuvel, ik was dus echt verliefd, alles goed met jou?

hoi Lenie,
Ja, met mij gaat alles goed. Heb leuke herinneringen aan die tijd (zo rond 1957)weet het jaartal nog zo goed omdat,toen wij 11 jaar waren,we zijn verhuisd naar Strijp en onze "liefde"verloren ging.Ook mijn tweelingbroer Willie(overleden in 2010)had toen "verkering" met Marta vd Steen jou vriendinneke als ik het goed heb.
Op zondag naar het patronaatgebouw op de Tongelresestraat naar de film en jonge wat waren we gelukkig als ik mijn arm om jou heen mocht slaan. Dat is nu wel anders,Weet ook nog dat jou vader vrachtwagenchauffeur was en dat je twee broers had waarvan er een Hans heette die bij de ETOS werkte.Ben nu 67 al 40 jaar getrouwd vader van 2 zoons en opa van drie kleinkinderen van 18,11 en 5.en woon in Geldrop,zo dat was het zo,n beetje.Hopelijk gaat ook met jou alles goed en wens je verder alle goeds toe.
grtjs Arie

Hoi Lenie, ben even rond wat gaan kijken op EiB en kwam uit op de Ruysdaelbaan , en wat lees ik daar een mooi verhaaltje van iemand die verliefd op je was. Het zal je 40 jaar later toch nog maar gezegd worden.Zou ik Arie ook moeten kennen? Waar woonde hij?
En over dat patronaatgebouw, wie ging daar niet heen in onze tijd, film van de dikke en de dunne.
Trouwens met Willie v/d Waardenburg heb ik ook veel opgetrokken toen wij pas in Tongelre kwamen wonen.Groetjes
,

Arie vd Heuvel en Willie waren een tweeling uit strijp. Dat waren neefjes van Willie vd Waardenburg. Ja , mooi was dat die kalverliefde. Martha vd Steen was verliefd op Willie. Wat een geweldige tijd was dat toch! Groetjes: