Hadden ze dit project niet beter op de monumentenlijst kunnen zetten als Europees Erfgoed? Het toenmalige stadsbestuur had natuurlijk snel door dat het toch maar noodwinkels waren. Was overigens wel gezellig daar te winkelen.

Hé bah monument! Je bent zeker al lang uit Eindhoven weg? In Eindhoven is een monument een foto van een afgebroken gebouw. Op foto's zijn we zuinig.

Ik heb het al eens op de site geschreven maar voor de nieuwkomers. Eindhoven heeft veel erfenissen gehad. Maar de erfenis die de vroede vaderen altijd maar hebben doorgegeven is die, die de stad maakt zoals ze nu is. O ja de erfenis is al de goede en mooie gebouwen afbreken. En het is zoals Hans al schrijft: monumenten alleen op de foto, weinig onderhoud, dus goedkoop.

Ik vond deze winkels ook wel wat hebben, ik ging er altijd graag kijken. Er was ook een café volgens mij.Op de foto was dat rechts op de hoek. Je liep er recht op vanuit de Hooghuisstraat. Heette het niet de Marshall-bar?

Mocht jij daar komen? Had dacht ik niet zo'n goede naam.

Nee Diny. De Marshall-bar zat op de kop van de Willemstraat hoek Emmasingel. Het was het voormalig woonhuis van Van Reuth.

Nee Dick, Diny heeft gelijk de Marshall bar zat in de Hooghuisstraat. Deze is in 1964 verhuisd naar de Dommelstraat 28 vanwege de sloop. Staat in het Eindhovens Dagblad van 12-05-1964 pagina 27.

Ik heb nooit gemerkt dat het daar niet deugde Anne. Wij hebben daar een paar keer wat gedronken destijds en niks gezien wat niet goed was. Ik heb het over begin jaren '60.

Niet deugen is misschien een groot woord. Er werd nogal eens gevochten tussen de jongeren van de diverse rock'n'rollgroepen. Vooral die van het Gelderlandplein en de groep uit de binnenstad. Het was dan hier of dan weer op het Gelderlandplein raak. Was ook gauw weer over, als er maar een politieagent op de fiets aan kwam, waren ze pleite.

Van die vechtpartijen heb ik weleens gehoord vroeger, maar dat was later dan dat wij daar weleens kwamen. Ik wist ook niet dat dat daar in dat café was. Die van het Gelderlandplein waren ook de jongens van de wandeljongeren, die avonden rondjes liepen in de stad.

Je had wandeljongeren en biosjongeren is toch anders als hangjongeren. De wandeljongeren zijn hierboven al beschreven. De biosjongeren waren de klanten die als het maar even kon drie bioscoopjes op een dag pikten. Het ging 's middags van de Rembrant naar de Parisien, 's avonds meteen de eerste voorstelling naar een van de andere bioscopen want dan had je tijd om er naar toe te lopen. Er was toen in de binnenstad een samenscholingsverbod: met drie bij elkaar staan mocht, maar kwam er een bij en was er politie, dan moest je doorlopen.

Wie kan me dan vertellen welke bar er in het pand dat ik bedoel heeft gezeten? Ik heb altijd het idee gehad als ik vroeger naar school liep en daar langskwam dat het de Marshall-bar was, maar ik moet er wel bij vertellen dat ik toendertijd de leeftijd had dat ik totaal nog geen interesse had in bars.

Zeg nooit nooit Anne, of in dit geval niet nee. Of meer algemeen: zeg niet nee het is anders als je niet het volledige plaatje hebt. Dick had volledig gelijk: hotel Marshall ging na de afbraak aan de Willemstraat hier verder als Marshallbar. Kleinzoon Willem heeft het zelf gezegd. Wat er daarna gebeurde, wist Anne weer. Samen komen we een heel eind. Vraag is, wat gebeurde er na 1964. Is de Marshallbar nog in de Dommelstraat?

Volgens het Groot Eindhovens Kroegenboek uit 1972 zat de Marshall Bar in dat jaar nog steeds aan de Dommelstraat 28. Nu, als ik zoek in de telefoongids, zitten ze daar niet meer. Als ik in de buurt kom zal ik eens gaan kijken.

Wat leuk deze foto te zien! Ik herinner me het nog goed; aan de linkerkant, achteraan, zat de firma Vlijmscherp, die bestek, scharen etc verkocht. Ook zat er Ben van Lith, een elektro zaak. Verder zat er een kaaswinkel, Siteur. Als klein menneke kwam ik hier vaak met mijn ouders. Ik weet niet wanneer het afgebroken is; het moet midden zestiger jaren zijn denk ik.

De witte noodwinkeltjes aan de Hoogstraat. In dit gedeelte was (bijna) alles te koop: o.a. huishoudelijke en sportartikelen, fietsen, dameslingerie/nylons, er waren twee tabakswinkels, twee horlogeries,een korte periode een zuivelwinkeltje, brood- en banketwinkeltje, Marshall Bar, gevolgd door het café Wienerwald dat nadien is verhuisd naar de Parklaan tegenover Huize de Laak (fam. Philips). Ik kwam er gedurende vier jaren dagelijks doorheen, zat op de Mulo aan de Keizersgracht. Ik vond eerlijk gezegd de tijd toen vele malen prettiger dan die waarin we nu leven.

Er zat ook een (dames)hoedenzaak van de gezusters Cox. Deze dames woonden in de Pastoor Petersstraat. Later is de winkel verhuisd naar de Kerkstraat. Alle gezusters waren ongetrouwd op één na. Deze - Cristien - was getrouwd met mijn ome Adriaan.

Ik heb gevondne dat er op nr. 42 een Van Haren schoenenzaak heeft gezeten, daarna een damesstoffenhandel (C.J. Lembeek?) en daarna, café-rest-bodega Marshall (C.A. Vriens), gesloopt 1966.

Klopt het dat in het gebouw waar je tegenaan loopt een zaak zat die Aziatische spullen verkocht? Nu gevestigd in de Heuvelgalerie.

Ik heb in die tijd ook zat blokjes gelopen. Er was ook een winkel vooraan in de Hooghuisstraat en op dat raam stond een hand en als je je hand erop hield speelde er muziek. Wie weet het nog?

Klopt, dat was bij Radio Klok eind jaren 50. Als je je hand op de raam drukte, begon de platenspeler die in de etalage stond, een singeltje af te spelen.

Voor we naar de bioscoop gingen heb ik dat ook nog gedaan, met mijn eerste grote liefde. Blokjes lopen. Heb er nog een paar vage foto's van.

Ja hoor gezellig zo op de ouwe tour, in de eind jaren 50 heb ik er ook gelopen net voor een bioscoopje. Of uit verveling om een meisje te ontmoeten, want toen was ik de tijd van film in een parochiehuis al ontgroeid. En 's avonds begon het dansen pas bij V.O.K. of Van Mierlo (Harmoniezaal) aan de Hoogstraat en Van de Linden aan de Woenselsestraat. Mooi was die tijd.

De winkel van Van Haren herinner ik mij nog wel. Als je daar schoentjes kocht, kreeg je een mooie ballon. Dus ik probeerde altijd als ik nieuwe schoentjes kreeg, of we daar naartoe gingen.

In het pand waar je recht op loopt, zat in de jaren eind 50 tot begin jaren 60 de kapsalon van Dinie van Bussel. In dit stukje Hooghuisstraat waren vier kapsalons gevestigd: Jo v. Antwerpen, V.d. Horst, Elze Kallen en Dinie van Bussel. De laatste is van hieruit verhuisd naar het Stratumseind t.o. de kerk, naast de firma V.d. Camp.

Ik weet er nog een. Aan de Keizersgracht zat in een van die witte noodwinkeltjes een frites/snackzaak. Met een beetje goede wil kan er nu een compleet overzicht worden gemaakt van wie wanneer in die noodwinkeltjes gezeten heeft. Wie durft?