Ja, ik ben nog ooit door die valse hond van boer Van Rooij gebeten. Vanaf de speelplaats van de Fatimaschool keken we daar op.

Hier zaten ook al in de jaren '70 de Verkenners.

Deze boerderij lag aan de achtertuinkant van een deel van de Heezerweg, met later de Fatimaschool, aanvankelijk met een rustieke wei- voor de bebouwing in 1950(?)- ertussen. Ik heb er jaren...1947-1951 gastvrij gespeeld en veel geleerd van het boerenbedrijf; dorsen, suikerbieten, bramenplukken, kalven, hooien, aardappels poffen, vlinders vangen, boer van Rooij als tandards met knijptang melktanden uittrekken, gierputten, koeienstront, paardenleed, schillen ophalen in Geldrop voor de varkens, een stukje overblijfsel van de 19e eeuw, wereldoorlog II kogelhulzen zoeken in sloten en verkopen in de Tulpstraat, het geraamte van een Amerikaanse tank in de boomgaard naast het huis, waar later de kerk kwam, voetbalvelden in de buurt waar met boerengeweld werd gevoetbald en 'aangehangen', de gasvrijheid van het grote (12 plus?) gezin van (Wim) van Rooij waar homemade warm brood op het scherp van het mes tegen de borst in door de vrouw des huizes werd gesneden en royaal gedeeld, de gedwongen 'sanering' van de twee belendende boerderijen, de urbanisering en het verlies, samen met al het groen en de hei eromheen van een uniek stukje Stratumse eigenheid.

De scoutinggroep had de naam Pere Kersten. In de jaren 70 was er naast de scouting ook een hobbyclub (helemaal links). De luiken voor de ramen werden aangebracht om vernielinen te voorkomen. Ik heb deze destijds met anderen nog aangebracht. Achter het Vossehol was nog een zaaltje dat je voor gelegenheden kon huren.

Hier heb ik heel wat feestjes gegeven met vrienden. Mijn vader hielp met het halen van de kratjes bier en dan wat platen, mijn 2x 40 watt (!) Philips versterker en boxen aan de gang. Wat een plezier.

Hoi ik ben Lies van Rooij. Ik zag op de foto onze boerderij staan met het verhaal erbij, dat doet je wel wat. Wij moesten er toen weg vanwege dat er een pastorie moest komen, maar helaas is dat er nooit van gekomen, het verhaal klopt precies.
Ik vind het zo leuk om te lezen, ben jij misschien Jan Muis van de Heezerweg?

Nee Lies, ik ben het jongere dommere broertje van Jan, die twee en een half jaar ouder is dan ik- jaargang 1941, inderdaad Chateau Heezerweg en nu in Gouda woont. ik kan me je nog wel herinneren, met je zussen, Sien, Mien, Fien (?)- je ouders hadden de voorkeur voor 'ienen' maar ze hadden er dan ook meer dan tien. Waarvan ik me Wim het beste kan herinneren. De gastvrije familie van Rooij heeft me een groene vinger gegeven die ik nooit verloren ben: altijd groentetuintjes gehad, geleerd op de boerderij. Ik woon nu in Washington DC waar ik in de voortuin (heel on-amerikaans, die houden liever die gemanicuurde tuinen er op na, en moesten er even aan wennen) aardappelen, boontjes, mais (niet voor de varkens maar eigen consumptie), worteltjes, komkommers, watermeloen, 'turnips', sla en wat exotische gewassen aangepast aan het hete klimaat hier, verbouw; alles dankzij de goede lessen van 55 jaar terug. Met dank van een van de bleekscheten van de Heezerweg. Ik kan me ook goed de boerderij ernaast, met strooien dak en paard gedreven molensteen, herinneren; en een nogal zich op zichzelf houdende, kleine familie.

Lies en Jan: Ik moet mijn verhaal wat nuanceren: Ik ben inderdaad ooit goed in mijn hand gebeten door de hond van Van Rooij, maar dat gebeurde toen ik een stroomijt in liep, waarin die hond lag met jongen. Ja, dan vraag je erom. Mijn vader Willem was boer in Poeiers en kwam daar wel eens een varken slachten, bij Van Rooij.

Ik heb met Mien van Rooij op naailes gezeten bij Marijke Vorspaget op de Leenderweg, en op de bevroren poel of ondergelopen wei gingen we in de winter schaatsen dat was in 1948.

Ik ben een kleindochter van Wim van Rooij sr. en een dochter van Wim van Rooij jr.(geboren op 16 juli 1942). Ik vind het heel leuk om dit allemaal te zien en te lezen. In Januari 2006 is mijn vader helaas overleden. Mocht u nog foto's hebben van vroeger, waar mijn vader op staat, dan hou ik mij graag aanbevolen.

Ik vind het wel bijzonder om dit alles te lezen. Ik ben Janneke en ik woon zelf in de Rielseweg. Ik zit nu bijna 10 jaar bij scouting Pere Kersten, we hebben het er erg naar ons zin. Helaas moet het Vossenhol afgebroken worden. Misschien is het iets om nog een keer te komen kijken als je in de buurt bent, want de plannen worden telkens definitiever en de sloop komt dichterbij. Wij zijn vanaf de 25e weer(bijna) elke zaterdag aanwezig.

Ik heb dank zij deze site een tijdje geleden Lies, Mia en Jef van Rooij, de kinderen van Boer Wim van Rooij, na 60 plus jaar weer prettig - even gastvrij als ik me de familie van 60 jaar geleden herinnerde - ontmoet, en bevestigd gekregen dat het lange geheugen nog steeds werkt: Jef(ke) bevestigde dat vlak na de oorlog een deel van het terrein van boer van Rooij - waar nu de kerk staat- gebruikt werd als tijdelijke opslag/parkeerplaats van beschadigd rollend oorlogsmaterieel van Nijmegen en omgeving; vandaar die herinnering hierboven aan het spelen in een geraamte van een tank als 4 jarige, een verhaal dat altijd tot nu toe met ongeloof was begroet.

Wie van alle bekenden en inzenders weet zich te herinneren waar zich de Poel precies bevond, zoals het ondergelopen weiland toen heette? B.v georienteerd t.o.v de boerderij? Hij was niet diep maar de vlotten van jerrycans werden er goed gebruikt.

Wel laat misschien, maar toch ik wil reageren op de aardige tekst van Jules Muis, speciaal wat de voortuinen in de Verenigde Staten betreft. Onze dochter woonde in Springfield VA, daar werden de voortuinen jaarlijks door een commissie bekeken. Een keer had ze een rijtje klompen ( Nederlandser kan het niet! ) in de voortuin gezet. Vriendelijk, maar ook dwingend, werd haar opgedragen om die in de achtertuin te zetten.

Vic, kijk eens op foto 22945, misschien dat je daar wat herkent.

De Père Kerstengroep zat eerst op de zolder van de sacristie van de Fatimakerk, ingang St. Adrianusstraat. Mientje Trinus uit de St. Gerlachstraat was er de akela van de welpen en kapelaan Hoendervangers de aalmoezenier.

Hoe heette de boerenfamilie die op de andere boerderij met het rieten dak woonde? De boerderij stond tussen de jongens- en de meisjesschool, paralell aan de Heezerweg. Ze hadden zo'n groot zwaar paard met een prachtig tuig met bellen en paardeharen pluimen. Het paard liep ook wel buiten in een rosmolen, naar verluid om binnen mechanisch te dorsen. Er werd ook eens een varken geslacht, met heet water werden tijdens het speelkwartier de haren van de huid gekrabt en in de middagpauze van de school hing het met opengesneden buik aan een ladder tegen een muur. Begin jaren '60 is de boerderij helaas afgebroken. Tijdens de afbraak was het een speelterrein van de jeugd. Een lid van het kerkbestuur kwam de spelende kinderen verjagen.

Hoi je vroeg hoe die boerenfamilie heette, dat was de fam verschuiten. Die zijn toen naar Waalre verhuisd. Woonden jullie toen op de Heezerweg? Dat is al een hele tijd geleden ..