Bijdrager Ron Hernaus
Jaar: 1965
Onderwerp.: Verenigingen |Jeugdorganisaties / Scouting |Scouting, St Jan den Dopergroep
Reacties
Naam: Frans Dekkers
Ron, wat fantastisch dat je deze foto hebt toegevoegd. Ik kan je inderdaad uit de droom helpen wat de namen betreft. Daar gaan we. Bovenste rij v.l.n.r.: (half zichtbaar Albert (Appie) de Jong, vader Hernaus, Gijs van der Heijden senior, Frans Slaats, Tinus Dekkers (mijn vader). Daaronder: Harrie Vaes, Ton Pappers, Sjakie Schalks, Wim van Eijck, ... Swinkels, Bert Spruijt, Piet Diepens, ... Timmers, Jan van Summeren, Guus van Loosdregt. Onderste rij: .... (vergeten), Frans d'Achard van Enschut, Piet Witjens, Harrie van de Putten ("Putje", altijd met helm) en Toontje van den Broek.
Dit was wat je noemt de harde kern van het Vadersweekend, dat in 1959 begon en tot in de jaren negentig heeft bestaan! De meesten van de deelnemers zijn inmiddels overleden (geen wonder, want ze waren zo'n beetje geboren tussen 1905 en 1925). Opmerkelijk is dat het Vadersweekend gewoon doorging toen de organisatoren allang geen actieve rol in de verkennerij meer vervulden. Deze organisatoren (de stam of de staf geheten) treffen elkaar nog elke maand. Dan heb ik het over Peter van Loosdregt, Gerard Rikken, Gijs van der Heijden junior, Hans Rooijmans, Henk Pranger en ik-zei-de-gek. Wij noemen onszelf 'de Maten'. Ook Cor van Kemenade hoort bij deze groep, maar hij woont al dertig jaar in Canada. Dankzij internet hebben we ook met hem nog regelmatig contact. Het Vadersweekend ontstond toen de stam en de senioren-verkenners vonden dat zij hun vaders maar eens mee moesten nemen op een van hun weekends. Dat werd een traditie van tweemaal per jaar samen op stap, meestal met de Polvoblokhut in Riethoven als uitvalsbasis. Zonodig reageer ik ook op andere foto's uit deze geweldige tijd.
Naam: Frans Dekkers
Correctie op mijn toevoeging van 11 februari. De man met bril, zwarte pet en lichte sjaal is niet ... Timmers, maar Piet Thijssen. De heer Timmers zit uiterst links gehurkt. Nu is iedereen benoemd en voor 99,99% zeker goed. Dat ik niet alle voornamen meer weet, komt omdat wij de vaders de eerste jaren keurig met 'meneer' aanspraken. Pas toen wij zelf de dertig ruim gepasseerd waren, durfden we het aan hun voornamen te gebruiken. Zo was dat in die dagen...