Bijdrager Annegien de Jonge
Jaar: 1952
Onderwerp.: Bedrijven / Industrie |Philips |Philips Personeel
Te voet naar de Philite
| Beschrijving | Gerrit de Jonge (links) en Sjef Verberne verlaten hier de Philitefabriek. Sinds de oorlog gaat Gerrit de Jonge 's morgens om kwart over zes de deur uit (Poemastraat 11 in Tivoli) en arriveert om 7 uur te voet op zijn werk in de Philitefabriek. 's Avonds doet hij er een kwartier langer over omdat hij samen met Sjef Verberne eerst tot de Geldropseweg (Lod. Houbenstraat) loopt. De eerste drie jaren liep Gerrit die 15 kilometer zelfs op klompen! |
|---|---|
| Geplaatst op | 10-11-2008 |
| Email bijdrager |
|
Reacties
Naam: Wil van Hout
Jan Rap en zijn maat liep vroeger naar het werk. Wat denk je van de Van Kinsbergenstraat naar de DAF in de Burghstraat? En in 1952 naar de Geldropseweg! Wat denk je van mensen uit Kerkdriel die ik gesproken heb. Die fietsten elke ochtend naar Philips in Eindhoven. Geen fiets van drie kilo maar een van 15 kilo. Een collega van mij kwam met de fiets uit Bergen bij Cuijk. Bergen dat was ook zijn achternaam, daarom. Hoe laat zou hij uit zijn bed gekomen zijn? Pas in de 70er jaren kreeg hij een DAF als hij andere collega's onderweg zou oppikken. Klompen lopen? Niets bijzonders, je hebt nu nog mensen die er de vierdaagse op lopen. Er stond bij mij vroeger eelt op mijn wreef en later op mijn ziel van het klompen lopen. Het is echt Hollands. Opdat wij niet vergeten!
Naam: Toon Geevers
Lopen en fietsen was heel gewoon en helemaal niks om over op te scheppen. Toen ik op het Augustinianum zat kwamen de leerlingen op de fiets vanuit heel de Kempen, Valkenswaard, Reusel en ook uit Best en Boxtel, Son en Nuenen. Met de verkenners gingen we op trektocht in een week naar Trier en terug. In de zomer even gaan zwemmen bij het Eurostrand was niks bijzonders. En als de fiets kapot ging, de rest lopen.
Naam: Wil van Hout
Een grap kan er nog wel bij. Ik fietste altijd met een collega op en neer naar de Daf. En nu gebeurde het wel eens dat de band kapot ging. Geen bezwaar, bij de ander achterop en met de fiets aan de hand ging het naar de Bennekel. Toch een km of zeven. Op een dag draaiden we de poort uit en Frans mijn collega trapte de ketting er af. Geen probleem, ik duwde hem de rest van de weg. Thuis aangekomen bedankte hij mij vriendelijk voor het duwen en fietste gewoon de laatste meters. Wat was er gebeurd? De trapper was alleen maar een keer door geschoten en er was verder niets aan de hand. Toch hebben we uitgebreid gelachen.