Met dit instrumentje werden de ladders opgehaald, wat als volgt ging. De punt heeft evenals een schrijfpen een iets omgehaalde punt. Waar de schuine kant ophoudt zit een hefboompje in een scharnierpunt. Als de punt in het laddertje wordt gedaan ( schering en inslag)  gaat het scharnierpunt open en kan de reparatiedraad door de ladder getrokken worden. Door nu het apparaatje snel van boven naar onder te begeven sluit de openstaande ladder. Om beschadiging van de punt te voorkomen dient het rechtse kapje. Links staat een gewone knopspeld afgebeeld om een indruk te geven van de grootte.

Mooi Wil, je kunt je bijna niet voorstellen dat dit gebeurde. Net zomin als kousen stoppen. Ik heb het nooit gedaan, mijn moeder des te meer. Ze heeft toen ik pas getrouwd was het me nog eens willen leren, maar het was aan mij niet besteed. Ik kocht wel nieuwe als er een gat in de sokken zat. Ik kan me ook herinneren dat we er een speciaal stopmandje voor hadden. Evenals een mand waar het verstelgoed in ging. Tjonge wat een bezigheden hadden die huisvrouwen van vroeger.

Heb je toevallig ook nog een plaatje van de elektrische uitvoering van zo'n ladder-ophaler, Wil? Ik beschreef het apparaat bij je foto 1643. Het ging razendsnel, en werd met een voetpedaaltje bediend en had de grootte van pakweg een vulpenhouder. De kous, die om een soort sokkeltje-met-gat was getrokken, werd ermee gerrrrrrreparrrrreerd.

Is dit Eindhoven in Beeld?

<<< deze foto dient als toelichting op een foto en commentaren die al op de site staan (red.) >>>

Ja, en dat is hartstikke mooi Leo.

Ja. Thérèse dat herken ik, een stopmandje en verstelmand. Stoppen heb ik ook nooit gedaan,maar ik had wel geleerd van mijn moeder om sokken te breien. Het liefst met 2 Suisse sokkenwol, want dan was stoppen jaren niet aan de orde. Heel wat sokken heb ik gebreid ondanks dat ik naast mijn huishouden ook altijd gewerkt heb. Die tijd is voorbij, de PC is er voor in de plaats gekomen, breien doe ik ook al niet meer.
Tijden veranderen en wij gelukkig ook!

Heeej Netty, die 2 Suisse waren toch met zijn drieen? De 3 Suisses, uit Tilburg. Of kwamen ze toch uit Zwitserland?

Tik foutje Ben! Sorry.

Netty, mijn vriendin heeft vele jaren bij 3 Suisses gewerkt en bracht regelmatig sokken mee. Oersterk, alleen was na een aantal jaren de rek uit de elastiek. Ik denk overigens, dat onze generatie weinig sokken heeft gestopt, of heb ik 't mis?
Eigenlijk niets voor deze site, maar het ging over sokken, toch?

Volgens mij moet je het ruimer zien, Lieke. Op de homepage onder "downloads zie je in de oprichtingsakte van de Stichting die deze site runt, o.a. het volgende: "De stichting heeft ten doel het met behulp van beeld/en/of geluidmateriaal inzichtelijk maken van het verleden en heden van de stad Eindhoven, en het bevorderen van de belangstelling hiervoor, dit in de meest ruime zin van het woord.". Reacties, en zeker die van echte Eindhovenaren, weerspiegelen een stukje van de Eindhovense volksaard. En daarmee breng je voor de niet-ingewijde ook een stukje Eindhoven in beeld, letterlijk, genomen in de meest ruime zin des woords. Volgens mij is de EiB-redactie dezelfde mening toegedaan en komen daardoor reacties over sokken, in de context van het plaatje erboven, met lenigheid van geest ook op deze site (zie ook Algemene Voorwaarden). Ik vind dat onze favoriete site daar alleen maar levendiger en leuker van wordt.

Op een dag - ik zal een jaar of 8 geweest zijn - kwam mijn vader thuis van zijn werk op de RPI met een op de arbeidstherapie vervaardigde houten paddestoel. Voor mij.... Zodat ik kon leren sokken stoppen! Ik vond het belachelijk, maar kwam er niet onderuit. Een vriendelijk, oudere mevrouw uit de buurt zou het mij wel leren. En dat is gelukt. Ik kan het nog steeds.