Hallo Rieky, zit jij op het paard? Maar Sinterklaas komt nu nog rond op de Brabis en alle kinderen van ons toen en nu de kleinkinderen gaan er bij ons Ria nu nog op, dus we genieten er nu nog van, heerlijk toch?

Als dit het laatste huis is, en dat moet haast wel gezien de situatie op de foto, dan is het huisnummer 10. Wij zijn daar in 1956 komen wonen. Voor ons woonde er (toevallig?) een familie Brekelmans in dit huis. Maar bij mijn weten geen familie van jou Dimphie (doe bij gelegenheid je broertjes Hans en Huub de groeten).

Nou Peter, lekker mis hoor, op het paard was toevallig mijn nichtje Rieky, van ome Jan en tante Drika. Ik doe de groeten aan mijn broers. En mijn kleinkind gaat 6 dec. weer op het paard maar dan op de Brabis bij ons Ria.

Fijn hoor Dimphie dat je me zo beschermt op mijn oude dag.

Van die zwarte pieten kregen we van die kleine rooie appeltjes.

Wat bofte je als kind vroeger als je op het paard mocht van Sinterklaas. Volgens mij kreeg je dan een papieren, dichtgevouwen zak met snoepgoed. Wel sneu voor de kinderen die nooit mochten. Was het zo dat dit een betaald bezoekje was of werd er willekeurig aangebeld?

Inderdaad Ad, van die kleine rooie appeltjes! Ik heb ze allang niet meer gezien. Waren het sterappeltjes? Of misschien bellefleuren? Soms waren ze nogal melig en wormstekig, maar mooi waren ze wel.

'n Paar weken voor Sinterklaas kwamen de mannen van de St.Nicolaasvereniging aan de deur. Men moest dan per kind betalen om bij de Sint op het paard of in de koets te zitten. Je kon ook op de dag zelf op het paard als je maar betaalde. Ik heb me laten vertellen dat de Sint en zijn pieten na de rondgang zich lekker lieten vollopen van de opbrengst.

In het huis in de Rustenburgstraat met de witte gevel wonen wij nu al 14 jaar en een zus van Rieky Brekelmans komen wij nog regelmatig tegen. Mijn vrouw kent haar goed, want zij heeft in haar jeugdjaren in de Johannesburgstraat gewoond.

Dat klopt, mijn zus Annie woont nu in de Kalverstraat. Hoe heet jouw vrouw dan?

Mijn vrouw is Marie Scheepers. Zij woonde op nr 61 in de Johannesburgstraat.

Jo bedankt. Ik heb ook een familie Scheepers gekend uit de Johannesburgstraat, maar de naam Marie komt me niet bekend voor. Misschien niet van mijn leeftijd, ik ben 66.

Mijn vrouw is 70 jaar, misschien ken je haar zussen beter, eentje heet Rikie en de andere Ellie. Ze hebben ook nog een broer, Peter.

Ik dacht Rikie wel te kennen. Bedankt voor de informatie

Ja ik ben de broer van ons Riek. Dat was me wat als ze op het paard moest. Ze wilde eerst niet. Later zei ze, dat het een gewone vent was. Ze had niet in de gaten dat het Janus Verbeek was uit de Stellenboschstraat. Die ging zich dan omkleden in het café naast die fietsenzaak van Schelllens op de Tongelrestraat. Als dat achter de rug was, mijn god wat waren die mannen dan zat geworden. Ik weet nog dat er twee Sinterklazen elkaar tegen kwamen in de Rustenburgstraat en die kregen ruzie. Ik heb er wel om gelachen toen. Maar iedereen kende elkaar daar. Tegenover ons woonde familie Belen, die twee zonen hadden, Sjak en Pieter. Dan zaten we ooit in de Bochten aan de appels. En moeder Belen kon zo hard roepen en Pieter gooide zijn appels uit zijn zakken en zei "Ons moeder roept". Wij hadden nog niets gehoord. Het was net een stoomtrein zo kon ze roepen. En dan die broer van vrouw Belen, dik Toontje, daar kon je ook mee lachen. Die ging met appels en peren langs de deur maar was regelmatig zijn handkar kwijt. Die werd door Pieter en Sjak, ik was er dan ook bij en nog anderen uit andere straten, in een andere straat neergezet. En dik Toontje maar zoeken. De mensen wisten goed dat gebeurde. Die lachten zich er rot om. Hij moest er vaak aan geloven toen dat dik Toontje.

Het klopt inderdaad dat de mannen van de sinterklaasvereniging een paar weken voor 6 december langs de deuren gingen om te vragen of jouw/jullie kind(eren) op het paard mochten. Een vrijwillige bijdrage werd er dan gevraagd. Op 6 december gingen ze dan het lijstje af. 's Morgens vroeg kwamen de mensen inderdaad bij café de Korenbeurs om zich te laten omtoveren tot Sint en Piet.
Mijn vader is jaren sinterklaas geweest, ik heb dus veel foto's bij sinterklaas/vader op de foto. Degenen die zich hadden opgegeven mochten op het paard en de fotograaf (jarenlang Martien van Eerd) maakte dan een foto en het kind kreeg dan een zak snoep.
Tussen de middag werd er gegeten, maar ik kan me er niets van herinneren dat er na afloop een flink pintje of potje bier werd gedronken.

Hoe het werkte dat weet ik niet, maar mijn zus Riek en broer Joep hebben een paar keer op het paard van Sinterklaas gezeten.
Het was inderdaad op 6 december dat Sinterklaas langs kwam, of dat  's middags was weet ik niet meer, het is ook zo lang geleden.
Ik zie ons moeder nog iets doen, wie die man is weet ik niet. Ons moeder is in 2002 overleden, in Brunswijk in het bejaardenhuis. Het was een fijn mens, ze had alles over voor haar kinderen later.
Het was in de jaren vijftig denk ik. We zijn na enkele jaren later verhuisd naar de Ary Schefferstraat 23, ook in Tongelre. Ik ben opgegroeid in de Paul Krugerlaan no 10.
Ik dacht dat het paard van Intven was of De Bresser, die later een winkel in de Achterstraat had, die later Jan Tooropstraat heette. De Bresser had later nog in de Van Riebeecklaan een melk- en kaashandel. Hij kwam ook bij ons aan de deur in de Ary Schefferstraat.
Waar heb jij gewoond Elly, in welke straat met je ouders?

Ik heb van 1955 tot 1970 in café de Korenbeurs gewoond (van mijn 3e tot mijn 18e jaar), Tongelresestraat 339, naast rijwielhandel Schellekens en aan de andere kant de frietzaak van de fam. Rijkers, met mijn ouders en zeven kinderen. Van groot naar klein: Herman, Annie, Piet, Leo, José, Robert, Elly Lenting. Mijn ouders heten Henk en Marie en zijn allebei eind jaren 70 overleden.
Het hele sinterklaas-op-paard gebeuren werd georganiseerd vanuit ons café. De hele dag, op 6 december, waren ze druk met rondgaan met het paard. Tussen de middag werd er bij ons in het café gepauzeerd en geluncht. Van wie het paard was weet ik niet. Ik zal het eens aan ons José vragen, zij is 5 jaar ouder, en heeft net iets meer onthouden dan ik.
Het vorige stukje is ondertekend door L. Brekelmans. Aan welke naam en leeftijd moet ik daarbij denken?

Hallo Elly, mijn broer Leo is nu 71.

Elly, ik had het kunnen weten. Ik ken je ouders heel goed. Ik kwam wel eens in de Korenbeurs in die tijd. Nu weet ik dat jouw vader en moeder de Korenbeurs runde, het is jammer dat ze bijde overleden zijn. Groeten van Leo.

Hallo Leo; ken je me nog? Ik heb op no 22 gewoont tot mei 1953. Toen ben ik met mijn ouders en zusters Ria en Sjannie en mijn broertje Eddie naar Canada vertrokken. Het is al lang geleden maar ik weet het nog. Ik geloof dat Corrie Smulders naast of dicht bij je woonde. We waren allemaal goede vrienden. Ook Henk Plasman speelde met ons. Ik ben eens terug geweest in 1986 maar meeste mensen waren daar niet meer. Wat een geluk om uit te vinden dat je er nog bent. Laat eens iets van je horen. Mijn e-mailadres is corm9@sympatico.ca

Hallo Johan Pothof. Ik woonde in de Stellenboschstraat en als ik mij goed herinner zat jij bij mij in de klas in de Bloemfonteinstraat en jij was jarig op 31 mei geloof ik.

Als je dit leest dan komen wel wat tranen in je ogen, het was zo mooi om dat te zien en mee te maken.Het is zo voorbij gegaan, jammer dat je dat niet meer ziet. Ja, Johan Pothof, we waren toen jong, ons Rieky en Joep zijn ook al in de 70; ze hebben ook kinderen en kleinkinderen. We hebben 18 jaar in Paul Krugerlaan gewoond en later nog in de Ary Schefferstraat. We zijn later na Woensel verhuisd, waar mijn ouders nog 25 jr. hebben gewoond. Ze zijn later naar het bejaardenhuis gegaan.