Ik ben geboren in 1947 in het huis links waarvan nog een gedeelte te zien is. Later kwam ik er nog weleens logeren en speelde dan achter in den hof met mijn vriendinnetje Ria van Gerwen en met jou, Renske Donders, een klein blond menneke met veel gevoel voor humor, dat herinner ik me nog goed. Jij was een paar jaar jonger. De naam van je grotere broer herinner ik me niet.

Erg leuk om te lezen hoe je me zag, Jeanne (toen Jeanneke). Ik herinner me nog vrij goed dat jij met je ouders (en broertje?) regelmatig op bezoek kwamen bij onze buren, de familie Van Gerwen. Ik kwam daar ook vrijwel dagelijks over de vloer. Buurvrouw Dina ('tante Dina') was altijd goedlachs en heel aardig voor mij. Harrie, de buurman was altijd en eeuwig bezig met het repareren van auto's en construeerde ook een aantal keer een eigen gemaakte caravan, die ze dan gebruikten voor vakanties in Hoenderloo op de Veluwe. Ik mocht zelfs een keertje met hen mee: een ongelooflijke verrassing en onuitwisbare herinneringen voor mij. Met Ria had ik een speciale vriendschap. Ze was vier jaar ouder dan ik en daarom vertrouwden mijn ouders haar toe om mij overal mee naar toe te nemen: de bioscoop, de kermis, Wonderland in de zomervakantie, zwemmen in de Dommel en al dat soort dingen. Annie, haar twee jaar oudere zus, heb ik een paar jaar geleden nog een paar keer ontmoet. Ria blijkt helaas al te zijn overleden. Ook leuk dat je mijn broer Ad herinnert, hij was niet zoveel groter dan ik en twee jaar ouder.

Nou weet ik het weer; Ad zo heette je broer, en tante Dina en ome Harry, en inderdaad mijn kleine broertje Tonnie, nu Toon. Dat Ria zo veel met jou optrok, is denk ik ook de reden dat ik me jou nog zo goed herinner. Ze zal het wel vaak over jou gehad hebben! Dat Ria zo jong overleden is, is wel heel erg. Wij onderhielden toch steeds contact met elkaar. Maar sinds mijn verhuizing naar Nijmegen heb ik alle contact met haar familie verloren. Dus wel leuk te horen dat je Annie nog ontmoet had. Ik hoop dat alles goed met haar was.

Dit was het huis van de schoenmaker, hier brachten wij de schoenen naar toe, achter in de schuur, maar de deur was verstopt.

Zoals ik het me herinner, zat de schoenmaker achter een raampje te werken. Om dat raampje te bereiken moest je links langs het huis, bijna op de plaats van Harrie van Gerwen. Daar kwamen de mensen de schoenen brengen en ophalen. Er was daar geen deur.

Wel een beetje late reactie tot mijn spijt, beste Felix, maar ik ben ondertussen verhuisd enzovoort, maar je zult wel gelijk hebben, want jullie kwamen misschien van de andere kant van het huis naar binnen.