Ik was toen een week oud en mijn vader moest naar de Stratumse apotheek (toen op de Demer) voor m'n moeder. Hij verlaat de apotheek en de hele Demer wordt zo onder zijn voeten plat gebombardeerd. Dat heeft zo'n invloed op die man gehad, dat hij dit verhaal heel vaak heeft verteld in gesprekken en familiebijeenkomsten. Dit vind ik nu fijn te zien, word weer aan m`n vader herinnerd . Even vermelden, ik ben geboren 29-11-1942. Mijn broer heeft ook menigmaal verteld dat mijn wiegje stond te schudden in huis. Ook op hem bijzonder veel indruk achtergelaten. Zo kan een foto nog weer eens wat oproepen. Echt goed. Dankjewel.

Op welke hoogte is dit ? Wij hebben op Lijmbeekstraat 258 gewoond, fam. Van Gompel.

Mijn vader kwam van zijn werk tijdens dit bombardement, hij vertelde dat hij ergens in een tuin was gaan liggen met de fiets over hem heen getrokken. Zoiets maakte veel indruk op hem. Hij sprak er nog wel eens over.

Bedankt Jan 't moet 358 zijn. Ik kan me nog herinneren dat wij bij jullie in de kelder hebben gezeten, maar ik weet niet of 't voor de bommen was of voor 't  onweer. Ik ben van 1941. Mijn zus Ida speelde altijd met jouw zus. Ik vindt het jammer dat er geen foto van de straat meer is.

Jan van Gompel: ik denk dat je je vergist met het huisnummer. Je woonde naast ons, ons huisnummer was 360. Het vroegere Eindje, later Lijmbeekstraat, was zwaar getroffen, evenals de Harmoniestraat. Onze parochie, St. Antonius Fellenoord, telde 42 doden.

Jammer dat er niet meer foto's van Lijmbeekstraat 400 op staan, want daar hebben mijn overgrootvader en mijn vader nog gewoond. Het was de familie Vrijdag, en hun huis is ook verwoest op 6-12-1942. Helaas is mijn vader al heel vroeg overleden in 1960 toen ik pas 9 jaar was.

Ja hoor, ik herinner mij alles nog van het bombardement. Wij woonden in de Steenstraat bij de spoorwegovergang. Wij zijn, er was even een pauze onder het bombarderen, naar de schuilkelder van textielfabriek Bakers Raaijmakers gevlucht. Allle dakpannen lagen er af en wij zijn dezelfde dag met paard en wagen naar Schijndel gegaan. Paard en wagen waren van wasserij "Morgenlicht". Die was toen in de Woenselsestraat.

In de Lijmbeekstraat op nummer 24b woonde in het begin van de jaren 1900 de familie Schmit. Wilhelm Lambertus is vanuit dit huis getrouwd met mijn oud-tante Cornelia van Dommelen (zij woonde in de De Vriesstraat op nummer 6B).

6 december 1942 is de eerste datum in mijn geheugen. Ik was 2 jaar en 9,5 maand oud toen ik vanuit het dakraampje van ons huis het bombardement zag. Ik zag alleen de lichteffecten van de ontploffende bommen boven de huizen uitkomen. Ik denk nu dat het bombardement aanleiding was voor onze ouders om ons te zeggen dat we bij een bombardement onmiddellijk naar beneden in de huiskamer moesten komen om onder de zware huiskamertafel te schuilen.