Het café naast de Poort van Kleef is inderdaad de White Horse.

“Toebie” zat op nummer 10A en Poort van Kleef op nummer 12. Club 44 (onze tent) zat op nummer 6 en La Pipe op nummer 7. Dus Toebie zat ergens links van Carlton. Tjonge dat ik dit nog allemaal weet op mijn ouwe dag, of ben ik handig met internet? Zo klopt het een beetje met mijn enigszins vage beleving. Wij gingen vanuit Club 44 vaak die kant uit, Maddox, Octovius (waar de meisjes dansten voor dat scherm met uitvergrote drijvende micro-organismen), Carlton (meestal te druk) en daarna bij Poort Sherif effe dag zeggen of met de Amerikanen ouwehoeren. Maar Toebie ben ik nauwelijks binnen geweest, not my kind of type.

Op vrijdagavond Jazz-sociëteit in de Poort van Kleef, zaterdagmiddag De Stip, zaterdagavond en ook vaak zondagmiddag dansen bij Carlton. Dat was zo'n beetje ons vaste ritueel wat stappen betreft begin jaren zestig. Om twee uur ging alles dicht en soms gingen we daarna nog naar Palermo of Femina, die waren tot vier uur open. Alleen had ik dan wel problemen thuis. Wat een verschil met tegenwoordig.

Wat een tijd, de Valiants, de Phantoms en uiteraard Armand van Loenhout in Le Chat Noire. Hopelijk halen we dat sfeertje in december weer op. Ik kijk er naar uit. Back to the sixties

Toebie zat rechts van Carlton, als je op het raam kijkt zie je het staan.

Jazz-sociëteit was op maandagavond.

Carlton was een groot pand met achterin de dancing en voorin meteen rechts een grote bar op een verhoging. Vaak was het daar drukker dan in de danszaal. Later werd deze bar Toebie, vandaar ook het huisnummer 10a natuurlijk.

Die hoge bar in Carlton dat weet ik nog precies en inderdaad hing het daar vaak met de benen buiten. Daar kwam ook wat ander volk dan in bijvoorbeeld Club 44. Toebie zit inderdaad rechts van Carlton. Ik schreef dat “La Pipe” op 7 zat, maar waarschijnlijk op de Nieuwstraat op 7. Sommige kroegen werden ook regelmatig verbouwd in the sixties. Naar ik meen werd Club 44 zelfs twee keer verbouwd (brandje?) maar het bier bleef hetzelfde “Grolsch”. Toebie kwam dus ook uit een verbouwing voort, Carlton en Toebie hadden volgens mij de ook dezelfde eigenaar. Er moet ook nog een “Bodega” hebben gezeten, maar ik heb niet echt een idee waar.

In mijn beleving moest je bij de Carlton ook een trap af naar beneden. In die tijd stond ik aan het begin van mijn 'stapcarrière' dus herinneringen zijn vaag. Wie praat me bij?

De bodega was volgens mij El-Pinar en hoorde ook in dit rijtje thuis, maar waar precies?

El Pinar was nr. 9/later 9a.

Carlton en Toebie waren van één eigenaar, de heer Dijks uit Valkenswaard, een voormalig piloot. Boven deze twee zaken had hij er ook zijn kantoor. Bij Carlton liep je gewoon door een gang langs de garderobe naar binnen, dus geen trap af. Het was er vaak druk omdat de verlichting boven de dansvloer in allerlei kleuren door de disc-jockey per lamp handmatig werd bediend en er steengoede muziek in allerlei genres werd gedraaid. Erg vooruitstrevend voor die tijd en ik kan het weten omdat ik er jaren heb gedraaid met veel plezier. Koos van der Breggen (Koos Koetse) Waar blijft de tijd?

El Pinar was een besloten club, o.a. Pia Beck kwam daar regelmatig en Sandor Vidak was de huispianist. Het behoorde toe aan de eigenaar van Hotel de Wildeman, wat daaraan vastzat. Ik heb het over 1963, toen ik daar werkte.

Of El Pinar een besloten club was betwijfel ik aangezien ik in die periode daar ook wel kwam met mijn huidige man en ik toch geen lid was en hij ook niet.

Toen ik rond 1969/1971 regelmatig in El Pinar kwam, was het geen besloten club. Je kon er toen vrij naar binnen.

Sorry Anette maar 1969/1971 is geen 1963 waar ik het over heb.

Sandor Vidak, de pianist (uit Hongarije?), kan ik me ook nog herinneren, met een avondoptreden in Hotel Parkzicht, wat in de jaren 60 gerund werd door Cees Kuipers. El Pinar , de bar in Hotel De Wildeman, werd destijds geleid door zijn broer Piet Kuipers, geloof ik. Ik heb een seizoen in Parkzicht gewerkt als restaurantkelner.

Ik heb altijd gedacht dat Wllly v.d. Waardenburg met El Pinar is gestart, of heb ik 't mis? Was boven de bar niet een apart soort baldakijn? In mijn herinnering zag het er chic uit.

Ik geloof niet dat El Pinar een besloten club was. Ik ben daar veel geweest tussen 1965 en 1970, toen was het vrij toegankelijk.

Willy van de Waardenburg zat hier tegenover in hotel Continental met meer dan 100 soorten bier. Nu praat ik over de jaren 1965/69.

In Carlton waren er op een gegeven moment ook zondagmiddagconcerten, eind jaren zestig, begin zeventig. Wat me nog bijstaat is een concert van Cuby+Blizzards. Er stonden lege bierflesjes op de rand van het podium. Daar zijn er één of meerdere van omgevallen. Meteen ging de band van het podium af. Met de voor mij legendarische woorden van Harry Muskee: "We don't play the blues for people that throw bottles to us". Het duurde een behoorlijke tijd voordat de heer Dijks, denk ik dat het was, ze weer uit de kleedkamer had en aan het spelen. Andere bands die ik daar gezien heb waren o.a. The Golden Earring en Kingsize John Russell (Vorig jaar is hij overleden).