Een kerktoren met daarop zes wijzerplaten i.p.v. de gebruikelijke vier.

Vanaf deze positie, heb ik meerdere malen, omstreeks 12 uur 's middags naar de toren staan kijken. Op Paaszaterdag, wel te verstaan. Mijn moeder was blij dat ze even van een van haar vijf koters verlost was en stuurde mij naar de Paterskerk met de mededeling dat de kerkklokken ieder moment uit Rome kwamen terugvliegen. Ik geloofde toen ook nog in Sinterklaas.

Peter, ik geloofde toen ook dat deze klokken allemaal paaseieren strooiden, en dat wij moesten kijken waar ze vielen, zodat we dan op de zondag konden gaan zoeken, ik heb ze nooit zien vallen.

Er was ook een gezegde als het klokje van Rome slaat, mijn moeder zei dit tegen mij als ik weer eens een gek gezicht trok, dat als het klokje van Rome sloeg ik altijd met zo'n gezicht zou blijven zitten.

Ook zo`n gezegde uit die tijd: onze buurjongen maakte eens een slaande beweging naar zijn moeder toe, waarop ze zei: als je je moeder slaat, groeit je hand boven je graf uit als je dood bent.

De Paters Augustijnen bleken vooral tussen 1920-1940 specialist in het ontwikkelen van eigenstandige sacramentaliën. Dat zijn genademiddelen die afgeleiden zijn van de zeven officiële sacramenten die de Westerse katholieke kerk erkent en definieert. Zoals de doop, de toediening van het huwelijk, de communie (overreiking van het geconsacreerde brood waarin het fysieke lichaam van Christus is neergedaald), het vormsel. De bekende sacramenten die men, met enige inlegkunde en goede wil, kan erkennen als direct gefundeerd op enige Bijbelse Openbaring in het Nieuwe Testament. Van deze sacramenten worden ook weer genadebrengende secundaire wijdingshandelingen of rituele opstellingen afgeleid die ook, mits met de juiste intentie ondergaan en aanvaard, de deelname aan Christus' heilsgeschiedenis begunstigen. Pater Bilderbeek OESA was een kampioen in het ontwikkelen van dergelijke sacramentaliën die door de Eindhovense bevolking in genoemde periode buitengewoon werden gewaardeerd. Hij excelleerde vooral in beblazingen, lichaamsbestrijkingen onder aanroeping van heiligen wier interventie effectief was gebleken, mits begaan in deze Heilig Hartkerk en de uitdeling van gewijde medailles, kruisbeeldjes en rozenkransen. Dat trok wijde aandacht in het Kempenland en ook wel daarbuiten. De pastoors in de regio voelden zich zwaar beconcurreerd door deze praktijken, want gelovigen die in de Paterskerk deze sacramentaliën ondergingen en hun faam uitdroegen, waren niet in hun zondagse parochiële kerken en droegen dus ook niet bij aan de collectes die daar gehouden werden. Deze pastoors plachten zich tot Den Bosch te wenden om deze concurrentievervalsing tegen te gaan. Hun klaagschriften vormen vermakelijke litteratuur en vooral hun zwarigheden tegen de karakterstructuur van bepaalde Augustijner paters, hun priors en provinciaals. Alsmede de beschrijvingen waarmee ze de drommen die op deze sacramentaliën afkwamen aanduidden en hun gedragingen nadien die de Eindhovense horeca zeer te stade kwam. Bij Petrus Panken, gesjeesde volksonderwijzer uit Bergeijk die bij deze plechtigheden vaak aanwezig placht te zijn, vindt men onbedoeld vermakelijke beschouwingen over deze kerkelijke taferelen, waarbij men de gedachte aan Panoramix, de onnavolgbare dorpse druïde uit het door de Romeinen nimmer overwonnen Franse dorp ter hoogte van Normandië, nooit gehéél en al kan onderdrukken. Al schreef Bilderbeek nooit wonderdranken voor.