Mooi deze klas, niet alleen de mooie dames, maar de aankleding van het lokaal, prachtig! En die verlichting. Waarschijnlijk hingen er wel twee van deze lampjes in dit lokaal.

Och, die nonnekes toch. Die konden vanwege die rioleringspijp om hun gezicht niet in hun ooghoeken zien, dat er gespiekt werd.

Religie, en nog eens religie, een H. Hartbeeld bovenop de kast en dan geflankeerd door nog minstens een handvol andere heiligenbeelden. Ik verwed er het een en ander onder dat een paar van deze meisjes later ook non zijn geworden. Daar was immers alles op gericht. Mijn eigen zuster op een schone blauwe maandagmorgen was bijna zover, ze vertelde mijn moeder dat ze een lang gesprek met een religieuze daarover had gehad en dat ze er heus over dacht om ook zo heilig te worden. Mijn moeder keek op dat moment even op, zuchtte eens diep, legde het aardappelschilmesje neer, want ze was de piepers aan het schillen, en spoedde zich met de eerste stadsbus richting het nonnenklooster in de Gasthuisstraat. Een uur later was de zaak geregeld, mijn zus werkte niet langer als dienstmeisje in het klooster!

Tot welke orde behoorden deze nonnekes?

Ik denk dat ze van de orde Zusters van Liefde uit Schijndel waren. Mijn tante was lerares op de Hemelrijken en was ook van die orde. Zie foto 8829.