In een van deze panden heeft vroeger ook nog een friteszaak gezeten van de fam. Wijtmans. Een eindje verder zie je de Nutsschool-Floralaan, die nu inmiddels opnieuw opgebouwd is.

En de frituur zit er nog steeds en heeft tegenwoordig een Oosters tintje.

De kantoorboekhandel van Voorhoeve is hier in 1953 een filiaal gestart.

In de winkel op de hoek met de Roostenlaan zat de sigarenzaak van Kliebisch.

Tussen 1988-1992 zag je regelmatig burgemeester Jos van Kemenade tegen zijn fiets aanleunend bij de sigarenzaak zijn pijp stoppen en een praatje maken met passanten. Hij woonde op de hoek Aalsterweg-Floralaan, tegenover het politiebureau. Zelden bij een huis zo'n brede brievenbus gezien.

Zat Frans Tebak hier ook niet met zijn slagerij?

Nee, die zat in de Resedastraat, d.w.z. een straat verder.

Frans en Joke Tebak hadden inderdaad een slagerij in de Resedastraat 38. Ze woonden boven de slagerij. Zij waren in de de jaren tachtig hele fijne buren van ons samen met hun dochters Jose, Anita en hun zoon Evert. De winkels in de Resedastraat waren hetzelfde als de winkels op de foto (Floralaan-West).

De sigarenzaak op de hoek was niet van Kliebisch, want die hadden een slijterij. Ik geloof de tweede winkel van rechts, naast de zuivelzaak.

Joop heeft gelijk, de slijterij van ons naast de sigarenzaak. Toepasselijke naam Slijterij 't Kraantje. Voorheen gelegen aan de Demer 46 te Eindhoven, maar daar tijdens het bombardement van 6 december 1942 geheel verwoest! Mijn oma, tante, oom en neefje zijn hierbij omgekomen.

Er heeft ook nog een winkel in naaigaren gezeten, 'Bianca', als ik me niet vergis, die altijd van die geborduurde schilderijen (jachttaferelen!) in de etalage had hangen. Van de friteszaak, bij ons thuis bekend als Jan de Frietboer, weet ik vooral nog dat ik jarenlang heb gepiekerd over de reclamekreet 'Campina ijs, warm aanbevolen' die op een lichtbak te lezen was.

Ik heb samen met mijn broers gewerkt bij boekhandel Voorhoeve. Vaak op het Stratumseind. Zo nu en dan bij Floralaan West. We moesten vaak een folder samenstellen en elke folder stempelen. Pakjes bezorgen. Mijn oudere broer Kees heeft daar het meest gewerkt. Als het druk was, mochten wij tweeling Piet en Henk ook meehelpen. Je zat dan wel in een kleine ruimte de werkzaamheden te doen. Meneer Voorhoeve vonden wij altijd een deftige man. Hij had een brilletje op. Juffrouw Hermie had het meeste verstand van de boeken, meneer Voorhoeve van de vulpennen en kantoorbenodigheden. Achter de winkel van het Stratumseind was een fietsenbergplaats. Met een mechanische bel. Daar reageerde de hond Fflop altijd op. Je kreeg voor een hele middag hard werken 1 à 2 gulden. Daar had je veel voor over. Dat werd dan tot op de cent bij je neergelegd. Dan zat meneer Voorhoeve heel zuinig te kijken of hij je niet te veel geld had gegeven. Zo nu en dan kreeg je een beschadigd boek mee. Dat kon niet meer worden verkocht. Nieuwe boeken mocht je ook lezen alleen werd er dan een dubbel kaft om gedaan. En binnen een week moest je het weer inleveren en er werd gekeken of je het niet beschadigd had.

Er zat ook nog een frietzaak, volgens mij heette hij Jan.

Dezelfde ansicht zit ook in de verzameling van Jan Spoorenberg met een poststempel uit 1957. Dus de datering zal zo'n kleine 15 jaar eerder moeten zijn.
< Jaartal is aangepast.  (Red.) >

Grappig, ik woon nu in het pand boven het kinderdagverblijf, schuin boven de sigarenwinkel. Het is nu een studentenhuis, maar dat is het geloof ik al sinds de jaren '80.