Deze panden staan er nog steeds maar zijn volledig gerenoveerd. De luiken zijn verwijderd.

Het café op de hoek was café het Huukske, en dat werd toen die tijd gedreven door Piet van Rooy en Kitty van Rooy. En Piet werd ook wel Piet den Bam genoemd. Ik weet dat nog heel goed, want ik was vriendin met hun dochter Anita, en mijn moeder poetste in het café. Voor mij was het Ome Piet & Tante Kitty. Ik heb daar vaak gelogeerd. Dat was in de jaren 50/60.

Volgens mij heeft Annie Vorstenbosch begin jaren 70 ook nog even in dit café gezeten. Ze had ook nog het café de Ruif aan de overkant, waar nu de makelaar in zit. Ik weet nog dat ik op een avond een bak met ijsblokjes voor in d'r blouse heb gekieperd omdat ze zonodig een aantal ijsblokjes in m'n kraag had gegooid. Het was een hele leuke tijd in deze kroeg.

Later is het geëxploiteerd door het echtpaar Oosterbosch-de Wit. Het versukkelde en de dochter heeft nog getracht onder een andere naam het café op te krikken. Het mislukte. Mogelijk omdat het pand tientallen jaren door de gemeente op een slooplijst stond. Er is nog eens brand geweest. Die persoon die als verdachte werd gezien, heeft later voortijdig een einde aan zijn leven gemaakt.

Het cafe het Huukske staat op foto 11679.

Sorry tikfoutje, het was Annie Oosterbosch. Daarvoor heeft zij ook nog een bedrijf gehad aan de Leenderweg. Ze hadden geloof ik een taxibedrijf en iets met koetsen en paarden.

Mijn schoonvader Fridus Leenders heeft nog ooit als koetsier bij Oosterbosch gewerkt.

Mijn moeder, Nelleke van Gemert (den Baard), is geboren in het Huukske in 1911. Ik weet niet hoelang ze er heeft gewoond, maar ze was nog 'n kind toen haar familie naar de Zeelsterstraat 20 is verhuisd.

Ik denk dat voor deze tijd Wimpke Verwimp de uitbater was. Overdag was hij bakker en ik heb als jongen nog met hem nog gewerkt met de bakfiets om brood rond te brengen. De naam was toen al Het Huukske. Hij heeft later een café gekocht op de Markt in de stad.

Dat klopt Henri, Wimke was venter met de bakkerswagen bij de Korenschoof waar ik ook acht jaar gewerkt heb. Dit was in de jaren '45 tot '53. Ik weet nog dat jouw moeder mij daar 's morgens te voet is komen halen op 10 februari 1947 omdat mijn zus Trees geboren was. Ik kan me ook nog herinneren dat ze de kousen over haar schoenen getrokken had omdat het die dag spiegelglad was op de straat en trottoir.

Het pand tegenover Het Huukske is ook kortstondig ooit voordat de makelaar Alberti erin trok een café geweest. Het werd geëxploiteerd door Henk Plomp, die door brand is omgekomen.

Dit pand, Hastelweg nummer 2, is van ons vader en ons moeder geweest. Daarvoor, omstreeks 1968,  woonde op nummer 2 de familie Van Erp met twee kinderen, Corke van Erp en Helma. Daarna de heer Jan van der Sleen, even daarna getrouwd met Annie Trines. In 1967 zijn we daar komen wonen, ik was amper 3 jaar. Toen Van der Sleen overleed zijn wij de huurders geweest. (Jo Oosterbosch, hoofdhuurder.) Onze nieuwe buurman Fried de Geus van nummer 4 heeft het pand toen onder handen genomen en half gesloopt. Toen het half gesloopt was, heb ik daar een werkplaatsje van gemaakt voor racefietsen. Omdat ik in militaire dienst moest en mijn ouders uit elkaar groeiden is dit niet geworden wat ik wilde. Daarna is het pandje verkocht door de gemeente, in 1985 of zo.

Johan, dat was niet Henk Plomp, maar Henk Pomp en deze is door brand omgekomen in z'n caravan. En naar mijn weten heeft hij nooit een café gehad.