In het laatste maycrete-je (hoek Bachlaan-Kerkhoflaan) woonden rond 1969 het echtpaar Drenth. Meneer Drenth was toen ondanks zijn hoge leeftijd (80+) nog steeds werkzaam in het ETOS-filiaal aan de Tinelstraat. Ik heb deze symphatieke mensen leren kennen als zeer vitaal en bij d'n tijd.

Leuke herkenning. In het eerste huisje met puntdak wonen wij.

Hier rechts woonde mijn eerste grote liefde: Hanneke Benda.
<<< is dit niet een beetje privé? (Peter) >>>

Ik weet nog dat toen wij vroeger in de Cornelis Schuytstraat woonden (dat is links achter die nieuwe huizen op de foto), waar we altijd naar het snoepwinkeltje gingen aan de Tinelstraat met een kwartje, en dat was heel veel toen! We noemden die huisjes altijd de makrietjes. Mijn moeder Mien is in ik geloof 1995 van de Cornelis Schuyt naar deze toen splinternieuwe huizen verhuisd in de Bachlaan samen met Bert. Vanuit deze woning ben ik "thuis uit-getrouwd"

Het zal ergens eind jaren vijftig geweest zijn dat ik op een vroege zaterdagochtend in de badkamer van Rossinilaan 47 mijn vrouw hielp de kinderen te verzorgen en ik aan de achterkant van de Bachlaan rook onder de pannen zag komen. Telefoon had alleen de familie Bax, de groenteboer. Dus ik zeg tegen mijn vrouw: "vlug naar Bax want er is brand". Ik snelde naar de buren en trof het dat de achterdeur open was. Vliegensvlug naar boven, waar twee kinderen met lucifers bezig waren en zich geen raad wisten toen er echt brand uitbrak. Ik heb toen deze kinderen naar beneden gebracht en zag toen buiten een tuinslang liggen. Weer naar boven, aansluiten in de badkamer en zo goed mogelijk aan het blussen. Plots komt een brandweerman de trap op en duwt mij zo maar de trap af. Hij dacht dat ik de bewoner was natuurlijk. Ik hoor hem nog roepen "staan er gasflessen op de zolder?". Uiteindelijk is alles goed afgelopen en werd de bewoonster wakker. Hoe zou het met de kinderen verder gegaan zijn?