Bovenste rij derde van rechts zou Dick Hagendoorn kunnen zijn? Daarnaast staat René van Thoor (en niet van Tooi)

Het is inderdaad meester Schwiebbe. Weet nog wel dat hij uit Zeeland kwam. En in de Bloemfonteinstraat (aan de kant naar de kerk) een nieuwe woning betrok. We zijn toen nog met de halve klas in zijn tuin gaan werken.

Ik heb wat zitten puzzelen mede aan de hand van een klassefoto van klas 4 in 1953/1954. Daardoor kom ik met een aantal vraagtekens tot de volgende personen op de foto:
rij 4: Hans Karsmakers, Jan Kimman?, Michael Kuys, Jan Gruithuizen, Nol Weterings?, Joop Willemse?, M.Bergmans?, Wim van de Lee?, René van Thoor, Jos Sanders.
rij 3: Albert Dobber, J.Koevering?, Mr.Schwiebbe, Gerard Karsmakers, Chris van Donk, J(an)? Snijders, Frans Smulders, Sjaak van Bokhoven, R(uud)? Bakker, Jac. van Lieshout.
rij 2: Jannie Scharis, P.Walraven, Peter Vermeulen, Dick Raes, Martin Savenije, Harm Botje, Rinus Smits, Johan Lubse, Benny Kusters, Hans Vissenberg, Joost Groeneveld, Bernard Bol.
rij 1: Wim Retera, Ton de Hond, Jan van Geel, Hans van Rooy, Jan ?, Gerrit-Jan Dekkers, Hans van Dun, Henny Peels en Leo de Groot.
Albert Dobber, Harm Botje en Bernard Bol zijn in de vijfde klas in deze klas gekomen en kwamen van elders.
Mr.Schwiebbe, die voor zover ik mij herinner, van Goeree-Overflakkee of Schouwen-Duivenland kwam, had deze klas al eerder in de derde klas gehad, nadat hij na Pasen op school was gekomen voor mr. Hoogers, die eerst de derde klas had en volgens mij toen overleden is. We hebben enkele weken een juffrouw als vervangster gehad.

Meester Paul Schwiebbe is later, toen hij zijn avondstudie geschiedenis had afgerond, leraar geworden op een HBS in Veghel. Ik vond hem een heel goede onderwijzer die buitengewoon actief was en ons goed wist te motiveren.

De derde van links, bovenste rij is inderdaad Dick Hagendoorn. Hij woonde in de Kievitlaan en zijn moeder bezat de eerste breimachine die ik ooit zag. Het was een ingewikkeld apparaat met veel pennetjes, ik geloof niet dat ze er veel mee deed. P. Walraven heette volgens mij Piet. Jan Gruithuizen was bijzonder muzikaal. Dat had hij van zijn vader, die directeur was van de muziekschool en organist in de St. Antoniuskerk in de Fazantlaan. Jan zelf oefende op dat orgel wat heel knap was, hij kon nauwelijks bij de pedalen.
Ik kwam toen uit Indonesië in die klas en je kon er Franse les krijgen van hoofdonderwijzer Van Dijck, die ergens in het Witte Dorp woonde. De eerste les begon met het uit het hoofd leren van het Weesgegroet in het Frans. Van Dijck schreef dat zwierig met krijt op het bord en ik ken het nog:
Je vous salue Marie, pleine de grâce, le Seigneur est avec vous. Vous êtes béni entre les femmes, en dan kwam de moeilijke zin: et béni est Jésus le fruit de vos entrailles. Daarna ging het weer goed: Sainte Marie, mère de Dieu, prie pour nous, pauvres pêcheurs, maintenant et à l'heure de norte mort. Ainsi soit-il.
We zeiden voor en na de les op, na enige tijd blijft dat wel hangen.
Schwiebbe was inderdaad een meer dan uitstekend onderwijzer, maar de St. Stanislausschool stond algemeen bekend als een erg goede lagere school, heel wat beter dan bijvoorbeeld de Nutsschool aan de Reigerlaan. Nu ik erover nadenk, één ding is me nooit duidelijk geworden. Met zingen moesten we de armen achter de rug houden en er was ook iets waarbij we naast de bank moesten gaan staan om vervolgens met gestrekte arm het bovenlichaam voorwaarts en achterwaarts te buigen. Er werd ook iets bij geroepen, asus, thesus of zo. Wie herinnert zich dat nog?

Ja Harm, een aantal dingen die je zegt herinner ik me ook. Je vraagt naar wie zich de uitroepen asus oid kan herinneren; ik niet, bijna durf ik zelfs te beweren dat we dat op onze school ook niet gedaan hebben (edoch, na 50 jaar...). Ik herinner me dat jij in de klas bij Paul Scwiebbe eens een prachtig opstel van je heb mogen voorlezen; het ging over een draaiorgel dat de rust van een stille straat gedurende enige tijd verdreef. (Sommige zinsneden staan me nog bij). Onze meester was er lyrisch van. Wat betreft de namen die Jos aan de foto heeft samengevat en toegekend. Wat ik zeker meen te weten: vraagtekens bij Nol Weterings, Mathieu (kortweg Thieu) Bergmans en Ruud Bakker mogen geschrapt.

Beste Jacques, dat opstel herinner ik me niet meer maar schrijven is later m'n vak geworden, dat zat er toen misschien al in. Ik heb trouwens vier verschillende lagere scholen gehad voordat ik op het Stanislaus terecht kwam, dus, inderdaad na 50 jaar, is er ongetwijfeld wat verwarring in het hoofd ontstaan over wat waar plaats greep, zoals over die asus-thesus. We zongen geloof ik ook niet zoveel. Wat ik me wel goed herinner is een protest over het leren van de catechismus. Bij de vragen (in rood) stond tussen haakjes het nummer van de klas die rijp genoeg werd geacht het desbetreffende antwoord (in zwart) uit het hoofd te leren. Wij moesten, hoewel pas in de vijfde, ook de vragen voor de zesde klas al tot ons nemen. Het protest daarover werd afgewezen. Een hele goede school dus... En herinner jij je nog hoe we gevormd werden door mgr. Mutsaerts, of was dat in de zesde? Je kreeg dan een klapje op de wang, iemand was daarvan zo ontdaan dat hij bijna begon te huilen. Tja, ach.

Ik herinner me inderdaad, Harm, dat we door mgr. Mutsaerts zijn gevormd, en daarbij geridderd werden; dat was in de zesde klas. De katechismus speelde een belangrijke rol in het lesprogramma, het was dagelijkse kost. Het is dat jij het zegt dat we in de vijfde al vragen voor zesde klassers moesten leren; ik zou er zelf niet meer zijn opgekomen. In alle hoofdjes, hierboven afgebeeld, moesten de vragen en antwoorden verankerd raken. Ik heb nu het idee dat ik er veel van geleerd heb, maar dat er nog méér mijn (jeugdig) petje te boven ging. Neem de allereerste vraag waartoe zijn wij op aarde ?, ik had ternauwernood benul waartoe ik naar school ging...Ik kijk hier overigens zonder enige spijt op terug, integendeel. Het was (is ?)trouwens in zijn geheel een heel goede school, dat ben ik met je eens. Jammer dat jij je dat van je prachtige opstel niet meer herinnert. Ben ik dan misschien de enige van het complete gezelschap op de foto die daarvan nog weet heeft...?

Ja Jacques en Harm, ik kan me dat opstel ook nog een klein beetje herinneren. Ook dat breimachine bij de moeder van Dick Hagendoorn komt mij nog bekend voor. Ik meen me te herinneren, dat wij een of twee keer op de verjaardag bij Dick werden uitgenodigd. Zij vierden de verjaardag van alle kinderen tegelijkertijd. Er was een huis vol jeugd uitgenodigd. We kregen snoep en drinken, hetgeen in die tijd al uitzonderlijk was. Daarna werd een een echte film voor de jeugd gedraaid.
Het vormsel kam ik mij ook nog wel herinneren. Voor zover het terugkomt was dat op een mooie zonnige zaterdagmiddag, dat we in een vrij kale kerk geridderd werden met de kinderen van een aantal klassen samen. Het vormsel werd meestal een keer in de twee jaar toegediend. Zo komen er langzaam maar zeker toch nog wel herinneringen boven van die tijd, toch alweer ruim 50 jaar geleden.

Ik herinner me helaas niets van dat opstel. Wat was er zo goed aan? Ik weet wel dat we toen zijn gevormd in de pas herschilderde St. Antonius van Paduakerk in de Fazantlaan. Die kerk was eerst helemaal violet-paars, met een enorm, metershoog wit kruis boven op het altaar. Dat kruis was een geschenk van de sigarenfamilie Mignot, die op de Parklaan woonde en die nog steeds de Mascotte vloeitjes maakt. De pastoor, de eerwaarde Holtus, vond dat paars niet mooi en dat kruis ook niet. Over de protesten van de familie Mignot heen ging dat kruis dus weg en werd de kerk witgeschilderd. De verfkwast ging ook over de enorme geschilderde kruiswegstaties, daar kwamen kleintjes voor in de plaats. Ik herinner me dat heel goed omdat mijn moeder het nieuwe kerkdécor toejuichte en daar slaande ruzie over had met een van haar vriendinnen, een geboren Mignot. Vandaar dat Jos zich die kerk als kaal herinnert, dat was het gebouw vergeleken met wat het was zeker. Pastoor Holtus was overigens een erge aardige man die niet kon preken en het dus altijd heel kort hield, in tegenstelling tot kapelaan Sanders, die een vervelende zeurstem had en uitermate lang van stof was. Als hij de preekstoel beklom ging er altijd een zucht van ontsteltenis door de kerk heen, een half uur later gevolgd door een zucht van verlichting als hij eindelijk klaar was. Je zag ook mensen permanent op hun horloge kijken, terwijl kwajongens die achter in de kerk stonden stiekem naar buiten gingen om te roken. Pastoor Holtus was zelf een verwoed zeiler en hield zeilklassen voor kinderen uit de parochie en dus ook van onze school. Ik weet niet of hij daar al mee begonnen was toen wij school zaten, mijn jongere broer die vier klassen lager zat is wel een keer mee geweest. En wat dat vormsel betreft, je kreeg een aparte vormnaam, altijd dezelfde voor de hele groep. Ik weet bij God niet meer wat de onze was. Maar nu Jos het zegt, die klap was inderdaad bedoeld als een soort ridderslag. Ik herinner me wel dat we meeliepen in de Sacramentspocessie, met al die gekleurde zaagselfiguren op straat en witte bruidjes voorop. Maar ja, de kerk is een aantal jaren geleden afgebroken en de school bestaat geloof ik ook niet meer. We zullen het met onze herinneringen moeten doen. Het is aardig dat zo'n simpele schoolfoto een aantal daarvan oproept.

Jullie vertellen een aantal dingen die ik me niet meer herinner, Harm en Jos, maar ook zaken die me nog wel bijstaan. Pastoor Holtus organiseerde zeilkampen voor jongens (later misschien ook meisjes ?) die de lagere school al hadden verlaten. Ik ben twee opeenvolgende jaren meegeweest naar Loosdrecht, waar kamp werd gehouden op een boot. Deze was alleen over water te bereiken. De naam Sanders voor één van de kapelaans staat me niet meer bij. Wel o.a. van der Heiden, die in onze tijd naar Hank is vertrokken, als pastoor. Klasgenoten van ons die misdienaar waren, onder wie ik, hadden speciaal met hem te maken, omdat hij de mis-beurten wekelijks indeelde. Dick Raes, meen ik, zat in Groep A, ik in B, waardoor wij nooit samen een mis dienden. Ik heb heel wat uren school misgelopen, vooral door trouwmissen en uitvaarten. Jouw opstel, Harm, was zo mooi, omdat het prachtig beschreef hoe de stilte in een straat die bezocht werd door een straatorgel, werd verstoord door het lawaai waar veel mensen op afkwamen. (Sommigen gaven wat geld, een jongen een dubbeltje, een dame zelfs een kwartje). Met het weer verdwijnen van orgel uit de straat keerde de rust terug (De mussen pikten weer zaadjes tussen de stenen). Terug naar het begin, een beetje zoals wij nu terugkijken naar onze jeugd....
Een verjaardag van Dick Hagedoorn staat me niet concreet bij, wel dat ik ooit een feestje met echte-filmvertoning heb meegemaakt, dat was mogelijk bij Dick. Pastoor Holtus gaf ons trouwens ook godsdienstlessen, maar dat was in de zesde klas.

De zeilkampen van pastoor Holtus, afkomstig uit Helmond, werden later ook voor meisjes gehouden. Kapelaan Sanders is later o.a. pastoor in Geldrop geweest in de St.Jozefparochie. In onze tijd was er ook nog kapelaan Kuipers als ik me goed herinner. En een kapelaan Baken, afkomstig uit Borkel en Schaft. Ik ben geen misdienaar geweest, want ik mocht/moest zingen in het jongenskoor. Later ben ik nog wel acoliet geweest. Toen was er ook kapelaan Tilman, die tot voor enige jaren pastoor was in Aarle-Rixtel. Naast de zeilkampen van pastoor Holtus waren er ook de ontspanningsmiddagen voor jongens in de gymzaal /parochiehuis aan de Tongelresestraat naast de sigarenwinkel van Van Hout.

De zeilkampen van pastoor Holtus leven nog steeds voort. Zijn goede werk is door een weldoener (Jan van Hasselt) beloond door een schenking van een eiland in de Loosdrechtse plassen, dat heet nu Holtus Eiland. Vanaf dit eiland worden ieder jaar nog steeds zomerzeilkampen georganiseerd. Als je nieuwsgierig bent kun je even kijken op www.holtuszeilkampen.nl

Verschillende namen zijn mij welbekend en ook enkele gezichten. Pastoor Holtus deed nogal eens een beroep op mij en ons om personen of materiaal naar de Loosdrechtse Plassen te brengen, voor de zo gewaardeerde zeilvacanties. Bestaat hij nog steeds, de relatie Holtes Vilapark Loosdrecht ?

Ik ben zelf vrij jong en heb Pastoor Holtus in mijn jeugd op 11 en 12-jarige tweemaal mogen aanschouwen tijdens een zeilkamp op het toendertijd, omstreeks 1982/83, reeds bestaande Holtus Eiland. De titel Holtes Villapark zegt mij helaas niets. Bedoelt u daarmee het geschonken eiland? Ik ben zelf leider van zo'n zeilkamp en ik bezit wel enige historische informatie die ik wel even kan opdiepen. Ik heb het digitaal en kan het aan de liefhebbers e-mailen. Ik zou het leuk vinden als daar nog wat aan toe te voegen valt. Even wat data:
40-45 Pastoor Holtus leert via een misdienaar, Jan Delia, diens vader Jan van Hasselt kennen.
Maart 45 Jan van Hasselt schenkt mondeling zijn eiland aan Pastoor Holtus.
17 mei 1946 Officiele schriftelijke schenking
juli 1946 eerste kampen op het eiland, huisvesting een gehuurde grote directiekeet.
46-47 Directiekeet werd niet toegestaan door de gemeente. Jan van Hasselt helpt weer door een tjalk op zijn kosten te laten verbouwen tot verblijf.
zomer 47 De eerste Ome Jan werd in gebruik genomen. Maar nog steeds problemen met de gemeente. Woonschepen mocht ook al niet. Daar is samen met de burgemeester een oplossing voor gevonden: Gedurende het bestaan van de Ome Jan is het een zeilschip geweest. Alleen het zeil was stuk en lag nog bij de zeilmaker... minstens 26 jaar lang.
Maart 48 De Van Hasselt stichting wordt door Pastoor Holtus opgericht. Deze stichting is verantwoordelijk voor het beheer van het eiland.
sept 1950 Pastoor Holtus wordt benoemd tot pastoor van het Villapark in Eindhoven. Vanaf dat moment is de jeugd uit die buurt tezamen met vaders regelmatig betrokken bij het onderhoud van het eiland en wordt er deelgenomen aan de zeilkampen.
1958 Het eiland wordt uitgebreid, o.a. de heer van Hasselt helpt wederom met een financiele gift.
Pastoor Holtus heeft zijn eigen verhaal over zijn zeilkampen en het eiland opgeschreven tot 1974. Ik zou het enorm leuk vinden als iemand in staat is om het verhaal van zijn/haar kant aan te vullen.

Het vraagteken tussen Hans van Rooij en Gerrit Jan Dekkers is volgens mij Jan van Zitteren.

Da's inderdaad Jan van Zitteren, hij woonde in een straatje vlak achter de gasfabriek, met die grote grijze gasketel op de Nachtegaallaan. Dat ding is er niet meer, maar het was een opvallend staketsel.

Over Holtus: mijn oom had een grote jachtwerf in Kaapstad (daar wordt veel gezeild) en een klein bootje ontworpen, een soort zeilsurfplank-avant-la-lettre. Dabchick heette dat ding. Hij stuurde de bouwtekeningen op naar mijn vader, die zelf een verwoed zeiler was. Die gaf ze door aan Holtus en er zijn er toen een of twee gebouwd, ik meen op de zolder van hetzij het pastoraatsgebouw op de Tongelresestraat, naast onze school, of op de zolder boven de Montessori/Fröbelschool aan de Fazantlaan. Eén is er in ieder geval te water gelaten in de IJzeren Vrouw en daarna naar Loosdrecht vervoerd. Als ik m'n broer Michiel in Genève weer spreek zal ik 't hem vragen: hij heeft er toen aan meegebouwd en er ook in gezeild. Ikzelf ook, maar het was geen boot voor brildagers zoals ik: het water spetterde je om de oren je kwam er drijfnat uit. Trouwens, was er niet een soort knutselclub op die zolders? Wie weet dat nog?

Harm, er was inderdaad op zolder van de Montessori school een hobbyclub. Ik ben namelijk leider geweest van die club. En ik weet ook dat er van die zeilbootjes met een ronde voorsteven zijn gebouwd. Evenals kano's en modelzeilbootjes, de beroemde BM waarmee ze in loosdrecht mee zeilen.

Dat straatje waar Jan van Sitteren woonde is de Dommelhoefstraat. Daar woonden Johan Lubse en Thieu Bergmans en ik ook. Rinus Smits woonde in de Patrijsstraat. De "ome Jan" herinner ik me is nog betimmerd door Jan Mols, toen die in het Eindhovens Kanaal was afgemeerd. Zelf heb ik twee zeilkampen in Loosdrecht meegemaakt. Volgens mij was Dick Raes daar ook. Kapelaan Kuijpers had de neiging bij zijn preken zijn handen te heffen. Ik hoorde later dat hij "Jan met de handjes" werd genoemd. Ik herinner we nog een ander opstel, volgens mij van Dick Raes. Dat was ook erg mooi en het ging over leeuweriken boven het veld. Het werd voorgelezen omdat het zo mooi was. ===Joost ik stel het erg op prijs als jij je emailadres nog even doorstuurt. = Redactie===

Paulus Jacobus Antonius Schwiebbe (Paul) is geboren op 11-08-1927 te Achthuizen, gemeente Ooltgensplaat (thans Oostflakkee). Achthuizen is een dorpje op het voormalige eiland Goeree en Overflakkee. Op het eiland wordt een Zeeuws dialect gesproken gesproken, waardoor het abusievelijk vaak tot Zeeland wordt gerekend. Bestuurlijk hoort het echter tot Zuid-Holland.
Paul Schwiebbe is in april 1998 in Oss overleden. Behalve onderwijzer is hij ook burgemeester geweest.

De familie van Pastoor Holtus, geboren in Helmond, had een flinke textielfabriek onder de naam Terwindt Arnts en Holtus. De fabriek en de villa stonden in Helmond op het stationsplein tegenover het NS station. Het zal wel allemaal verdwenen zijn. Kapelaan Tilman ben ik later nog herhaaldelijk tegengekomen buiten Eindhoven. Zo herinner ik me nog een kapelaan Huisman en anderen, de afbraak van de mooie kerk met de prachtige beschilderde koepel, welke bij de afbraak zo volop in het daglicht kwam enz.enz., en thans het kleine oude protestantse kerkje in de Fazantlaan waar wij op zekere dag de Engelse Koning George in wapenrok zagen binnengaan bij zijn bezoek aan de Engelse troepen in Eindhoven na de bevrijding 1945 ? datum ?

Betreft opm.Jos Sanders 19.06.2007 Bernard Bol woonde bij ons in de Rubensstraat, naast de fam.Ketelaars en zat al bij meester Hendriks en meester de Ruiter (eerste en tweede) op de Stanislausschool,oa. met Dick Raes, Jaak van Bokhoven en Hans Visserberg. De eerste klas lichting van 1950 is kennelijk nooit gefotografeeerd ook niet in 1951/52. Mijn oudste broer Ab zat in die jaren in de vierde en vijfde, (Peeters en Schols) en ook daar zijn geen groepsfoto's van te vinden. Bernard Bol is later naar de Floralaan verhuisd en ik ben hem nog op een foto van het Joriscollege tegengekomen.

Ben aangenaam verrast dat ik deze foto op internet tegenkwam. Wat leuk al die namen waarbij toch veel jeugdsentiment naar boven kwam.

Tja, een ganse rij AOW-ers, glimlachend afwachtend tot de AOW in 1957 definitief werd ingevoerd. En wat zijn jouw jeugdsentimenten rond de school?

Hallo, ik kan me deze klas ook nog wel herinneren. Als ik het goed heb zit ik in de tweede rij, 5 de van rechts. Wij woonden in de Abraham van Diepenbeeckstraat. Ik ben ook veel bij de instuifmiddagen geweest in het patronaat annex gymzaal op de Tongelresestraat. Ook heb ik de vele avonden met de sloep van pastoor Holtes geroeid van de hefbrug naar de zwaaikom en weer terug. 1 Keer heb ik de sloep van Eindhoven naar Loosdrecht geroeid. mooie tijd was dat!