Schelluinen 2A, 2B en 2C (voorheen Kasteelweg).
In 1900 kocht Boer Coppelmans de ruïnestenen van kasteel Blaarthem en hergebruikte deze in de fundering van de boerderij. Bij de recente verbouwing in 2000 zijn deze teruggevonden. Tijdens de verbouwing van de boerderij in 2000 is het geheel geschikt gemaakt voor de bewoning met twee huishoudens en mijn kantoor ARCHIASS. Het casco van de boerderij is ondanks de functieverandering zoveel mogelijk in tact gebleven waardoor de herkenbaarheid (zie foto) bewaard is.
Het wonen en werken in de boerderij is een dagelijks genoegen en ook de omgeving (groen en woonwijk) voegen hier veel aan toe. We zijn er gelukkig mee hier te mogen wonen en vooral ook dat we dit op deze manier hebben kunnen bewaren voor de toekomst. De oude (kinderkopjes) Kasteelweg die we aantroffen onder het asfalt versterkt de herinneringen aan vroeger tijden. Deze herinnering leeft ook nog bij heel veel Eindhovenaren, die veelvuldig gespeeld hebben bij de kinderen Coppelmans en wellicht/hopelijk zal dat ook voor de volgende generatie(s) gelden.
Benieuwd wie er nog leuke herrineringen en aanvullende informatie kan geven.

Het mooie is dat behoudens de kinderkopjes ook wat oude eikenbomen bewaard zijn gebleven zo te zien. Als je vanaf de brug over het afwateringskanaal richting Zeelst kijkt zie je de toppen boven de huizen uitsteken. Wij woonden vroeger in een van de huizen van boer Coppelmans op Kasteelweg 40. Achter onze tuinen lag een wei waar toentertijd nog een oude waterput van het kasteel boven het maaiveld uitstak, tenminste dat vertelde de boer. Zie ook foto 8014 voor meer over de Kasteelweg. Ik ben vroeger veel in de boerderij geweest met in de keuken de grote pomp en pompsteen daaronder.

Als ik naar deze foto kijk komen er veel jeugdherinneringen boven. Mijn naam is Heinie van Hoof en ben in 1960 geboren op Kasteelweg 50. Later zijn we in een houten huis op onze autosloperij gaan wonen. En daarna zijn we verhuisd naar Kasteelweg 12, vanuit de Blaarthemseweg gezien het laatste huis voor de sloperij. In 1971 zijn we naar de Hoogstraat verhuisd en daar een winkel in gebruikte goederen begonnen (Het Waterlooplein). Bij boer Coppelmans heb ik een een groot deel van mijn jeugd doorgebracht en daar heb ik veel mooie herinneringen aan overgehouden. Ik hielp mee bloemstekjes planten met een aapje [hadden ze meegebracht uit Suriname] op mijn schouder. Dat vond ik natuurlijk geweldig. Op zaterdag ging ik mee naar de markt om bloemen te verkopen en we gingen ook bloemen venten langs de deuren. Bij terugkomst moesten we bij moeder Coppelmans in de keuken onze zakken binnenstebuiten draaien om al het geld af te dragen. Ik was bevriend met de jongste zoon Frans Coppelmans. In de zomer mochten we mee het land op om koren te maaien. Daarna koren kaffen, met de tractor balen strooi van het land halen enz. Ze hadden ook een aantal paarden, die we zonder zadel van en naar de stal reden. Al met al voor een jongetje van een jaar of 10 een geweldige jeugd. Dus op en rond deze boerderij heb ik veel tijd doorgebracht en veel plezier gehad. Ik zou graag nog eens in de boerderij willen kijken of ik nog iets aan de binnenkant herken van vroeger.

Ik ben vroeger jaren over de Kasteelweg naar mijn werk gegaan op de steenhove de Koraal. Daar werkten veel bekenden uit Gestel. De kinderkoppen herinner ik mij goed, daar ben ik verscheidene keren zwaar op mijn bek gegaan maandagsmorgens met mijn oude omafiets als we een gezellig weekend achter de rug hadden. Ik meen dat mijn broer nog veel bij Willy van Hoof op de sloperij kwam om daar spullen te verkopen.

Ik woon in de Eimerick, een stukje lopen vanaf de boerderij. Ik heb op basisschool de Springplank gezeten naast de oude boerderij van Coppelmans. Ik vind het leuk als ik die oude verhalen lees van mensen die zelf in de omgeving hebben gewoond en de foto van de oude Kasteelweg is ook zo bizar. Het idee dat dat hier is geweest is soms mysterieus. Als ik lees dat ze met de tractor op het land waren geweest en dat ze de paarden gingen binnenhalen dan hebben ze wel een flink stuk land moeten hebben gehad.
Toen ik op de Springplank zat stond de boerderij jarenlang leeg en gingen we met kinderen uit de klas vaak lol maken op het erf en konden we oude meubels zien die waren opgeslagen in de stal en tijdens 'Open Huis',  toen het te koop stond, heb ik de slaapkamers ook gezien. Het originele behang zat er nog op en er was zelfs een soort dakkamertje.
Klopt het trouwens dat er ooit een kind op de boerderij door een ongeluk is overleden?

Ik lees uit een stukje van Max Giesberts dat op de boerderij een kind door een ongeval is overleden. Dit is op de Genneperweg gebeurd bij een broer van Coppelmans. Dit was een meisje was 5 jaar. Zij zat op het spatbord boven het grote wiel en is er vanaf gevallen, voor het wiel.