De Otterstraat was toch een zijstraat van de Woenselsestraat? Tegenover de Nieuwe Dijk. Heet nu Joris Minnestraat.

Jo, woonde in het eerste witte huisje Coba Sla?

Ja Rien, toen ik deze huisjes zag dacht ik er ook meteen aan. Haar achternaam weet ik niet precies, ik dacht Coba Bijl. Maar misschien waren het ook wel bijnamen. Je mocht haar niet aankijken want dan begon ze altijd te schelden. Als kind waren we er bang van.

Ook ik heb in het eerste huisje gewoond, heel kort maar, van 1939 tot 1941. Deze foto is van mij, ik sta hier met mijn broertje. Het huisje had toen nog een opkamer en een hele grote woonkeuken en nog een slaapkamer. Het was een zwart grindpad.

Dag Betsy. Is dit het gedeelte van de Otterstraat bij de Woenselsestraat dat nu Tonnaerstraat heet richting Willem de Bruynstraat? Daar stonden ook witte huisjes en woonde in de jaren 60 familie Verhagen.

Dus die Coba woonde daar echt. Ik heb haar nooit gezien, maar er werd altijd voor haar gewaarschuwd: Coba Slaai oftewel vrouwke Lucassen. Ze had zich nog nooit gewassen. Ze moest een keer naar het ziekenhuis, daar heeft men haar gewassen en daardoor is ze toen gestorven! Wij verhuisden van de Dr. Berlagelaan naar de generalenbuurt (midden jaren 60) maar ik moest het schooljaar op de Lidwinaschool aan de Hendrik Staetslaan nog afmaken. Op de fiets mocht ik niet; dat was nog te gevaarlijk. Wel op de step over de stoep van de Nieuwe Dijk en dan de Woenselsestraat oversteken dat was op zich al heel wat en daarbij kwam dan nog de schrik voor Coba op het hoekje.

Nee Jo en Rien, Coba Bijl woonde achter (na) de witte huisjes. Zie foto 7612. Haar man is vermoord met een bijl. Dat ging over een stuk grond, vandaar de bijnaam.

Op foto 22478 zie je de Otterstraat nog van de Woenselsestraat naar de flats, die parallel aan de Dr. Cuyperslaan staan, uitkomen.

Over bijlen en vieze mensjes nog het volgende feit (RHCE): "maart 1963 bejaarde wed. R. de Bijl wordt, gezien levensomstandigheden op adres Otterstraat 7, door GGD vervoerd naar bejaardentehuis Heilig Hart van Jezus." Over moord op haar man met een bijl geen woord. Waren de witte huisjes de nummers 1-3-5-7?

Na de witte huisjes kwam nog een blok van vier waar Coba woonde. Als de huisnummers vanuit de Barrierweg begonnen, woonde ze op nr. 7. Coba was een klein voorovergebogen vrouwke die, als kinderen haar aankeken, behoorlijk tekeer kon gaan en waar je bang voor was. De informatie over de moord en wie dat gedaan zou hebben, is van horen zeggen en kan door de jeugd van toen verzonnen zijn. Wie zal het zeggen?

In het boek van Ben Damen "Leven in de Woenselsestraat en omgeving" staat dat de man van Coba Bijl-Bomans (Coba Slaai) tijdens een ruzie na een bloederig gevecht, die hij zelf begon, kwam te overlijden. Dit gebeurde tijdens de Tweede Wereldoorlog en de man is vrij gesproken wegens zelfverdediging.

Mijn vader vertelde mij het verhaal over "De goede moordenaar". Toen zijn buurman zijn tuin aan het omspitten was kwam de Bijl aangelopen en begon een discussie over de erfscheiding. Het ging over hooguit 20 cm. De discussie liep hoog op en ontaardde in een ruzie waarbij Bijl zijn buurman zodanig het bloed onder de nagels uit haalde dat die hem een klap gaf met de schop die hij in zijn handen had. Hij sloeg hem in één klap dood. Dat was natuurlijk nooit de bedoeling geweest. De man werd gearresteerd maar ze hebben hem vrijgelaten omdat hij niet ophield met huilen. Of hij voor de rechter is geweest en is vrijgesproken vertelt het verhaal van mijn vader niet. Wel dat hij verder door het leven ging als "De goede moordenaar".

Tini, het ging om een perceel gehuurde landbouwgrond achter de Petrus jongensschool. De "goede man" werd aangevallen met een riek waarbij hij zich verdedigde met een schop. Een Duitse soldaat was hiervan getuige. Het waren geen buren omdat hij in de Woenselsestraat woonde en Bijl in de Otterstraat.