Wie kan mij enig inzicht verschaffen wie er in de kleine huisjes aan de linkerzijde op de foto woonden? In elk geval zat er een groentewinkeltje van Sonnemans. Maar wie nog meer?

De laatste bewoner van dit fraaie huis was Pierre Jonkers met zijn gezin, die dit huis met een deel van de fabriek kocht, de fabriek afbrak en op de hoek met de Boutenslaan een nieuwe Renault-garage bouwde voor hun bedrijf EMA. Daarmee kwam de noodkerk, die vooraan op de Hoogstraat, dicht bij de Edenstraat lag en waar de EMA Renault-garage tijdelijk onderdak had, leeg en werd gesloopt. Na enige tijd onderging het fraaie huis op de afbeelding hetzelfde lot.

Hoogstraat 233.

In de kleine huisjes woonde inderdaad groenteman Sonnemans.
Een paar deuren verder richting Gestel zat ook nog Pietje Ros, een fietsenmaker. Die had zo'n dikke vingers dat je dacht: daar kan hij geen schroefke mee vasthouden, laat staan draaien. Dat waren in die tijd toch echt arme mensen. Het was allemaal centen- of halve centenwerk. Ondanks de armoede waren ze altijd opgewekt. en vrolijk.
Op de hoek van het voorste huis kon je dan achterom. Op de grond achter deze huisjes stond een instrumentglasblazerij die tot tweemaal toe op Goede Vrijdag is afgebrand. Later heeft mijnheer De Wit er zijn boekbinderij op gebouwd. Nu is het een atelier en expositieruimte voor kunstenaars, 'de Fabriek'.
Meer richting stad, hoek Baarsstraat, had je dan het café van Harrie Muller.

Mijn man is in een van deze huisjes geboren in 1937.

De zoon van de heer en mevrouw Kerssemakers is veroordeeld wegens een moordaanslag op Mathijs Desmet (van de bioscopen in Eindhoven). Kerssemakers jr. onderhield een amoureuze relatie met de echtgenote van (mijn oudoom) Mathijs Desmet. Op instigatie van de echtgenote heeft K. jr gepoogd Mathijs Desmet middels pistoolschoten om het leven te brengen.
Reeds eerder had zij geprobeerd haar man met rattengif te doden, maar dat mislukte. Na 3 of 4 kogels te hebben ontvangen vluchtte K. jr en liet Mathijs badend in het bloed achter.
Nochtans wist Mathijs een (naar ik aanneem) boswachterswoning te bereiken alwaar hij werd opgevangen. Gelukkig heeft hij het overleefd en is in 1967 te Eindhoven op achtenswaardige leeftijd overleden. K. jr alsook zijn minnares zijn zwaar gestraft, ondanks de juridische bijstand van de destijds beroemde advocaat Van Haastert. Indien ik mij goed herinner kreeg de vrouw 9 jaar gevangenisstraf en K. jr werd tot (wederom als ik mij de onderhavige literatuur goed herinner) 30 jaar celstraf. Het komt mij voor dat K. jr de textielfabriek van zijn vader niet zal hebben overgenomen.