De datum 18/09/1944 kan niet kloppen, de tanks rijden de verkeerde kant op.
Deze rijden naar het zuiden, maar Arnhem ligt de andere kant op.
Tijdens de intocht van de bevrijders was het ook veel drukker. Het kan best op bevrijdingsdag zijn maar dan in een later jaar.

Waarom rijden ze hier naar het zuiden? En wel erg weinig geinteresseerden.

Dit moet maanden later zijn, inderdaad weinig geinteresseerden, terwijl er op de bevrijdingsdag een zee van mensen was en wel in de Rechtestraat.
Ook niet een jaar later op bevrijdingsdag, zelfs nu nog is het op 18 September heel erg druk.

Gezien de fietsende, ongeïnteresseerde mensen, neem ik aan dat de foto gezocht moet worden bij e.o.a. bevrijdingsherdenking. Ook valt het op dat er een agent het verkeer staat te regelen (welk verkeer). Is de plaat op de lantaarnpaal te ontcijferen?

Deze colonne was op weg naar de Ardennen in december 1944.

Aan de bomen te zien zonder bladeren en de kleding en houding van de fietser en agent is dit niet in september.

Toen de slag in de Ardennen was, zaten de Duitsers nog in Nederland.
De Engelse tankcolonne zou uit het zuiden moeten komen, Frankrijk.
Dus hier is iets anders aan de hand.

Het zou natuurlijk zo kunnen zijn dat er wat materieel terug gaat naar de Ardennen, om daar de Amerikanen te helpen met de strijd, die daar op 16 december werd ingezet.
Wat ik hier wel vreemd vind, is dat er drie fietsers op een rij langs komen, terwijl die zo goed als allemaal gevorderd waren door de Duitsers. Op foto 7416 is gemaakt van zuid naar noord, deze foto van noord naar zuid. Giovanni heeft er geen idee van hoe snel er in die tijd redelijk goede fietsen voor den dag kwamen. Waarvandaan? Handel, zwarte handel.

Hallo Giovanni hij staat er wel, maar je ziet hem nu niet zo goed. Kijk rechtsvoor de auto die op de stoep staat, op een halve meter van de grond is er een witte bies om de paal. De boom is hier niet te zien omdat de foto van de andere kant genomen is.

De slag om de Ardennen was 16 december 1944 - 28 januari 1945.

Over het vorderen van fietsen het volgende; als je op de weg kwam waar de Duitse troepen terug trokken dan had je kans je fiets te verliezen, maar als hij thuis in de schuur stond was er niets aan de hand en werd hij niet gevorderd. Het was dus niet zo dat er evenals auto's en radio's fietsen ingeleverd mosten worden. Het was zelfs zo dat wanneer je met een oude fiets langs de weg ging staan, hij geruild werd voor een veel betere waar de band van lek was! Tel uit je winst!

Die witte band heb ik gezien Fanny, maar ik twijfelde of die kromme paal daarboven wel daarmee verbonden zou zijn. Voor mij lijkt het een los paaltje met een witte band en dat er boven een losse hemelwaterafvoer zit, waarvan je de schaduw op de muur ziet. En van die boom had ik verwacht wat te zien vanuit deze positie. Maar goed, dan toch nog maar even verder zoeken naar de datum van deze opname.

Ons Pa vertelde me vanavond, dat er op het Wilhelminaplein een herstelwerkplaats voor militaire voertuigen was evenals op het Gerardusplein. Na de bevrijding van Eindhoven werd er bij Venlo nog hevig strijd geleverd en de bij ons Opa en Oma inwonende Engelse soldaten moesten daar naar toe. Volgens Pa verklaart dat waarschijnlijk de richting waarheen de tanks hier rijden. Van de soldaten hebben ze nooit meer iets vernomen.

In het dagboek wat mijn vader in de oorlog geschreven heeft vermeldt hij dat op 23 oktober 1944 hij en andere evacués uit Venray, met een Engels konvooi terugkwamen in Eindhoven. Het was nogal een zware tocht omdat ze op de Engelse wagens de hele rit moesten staan. Deze colonne reed dus na de bevrijding van Eindhoven, door de stad.
Hij schreef ook dat na de bijna totale vernietiging van Venray en omstreken, hij blij was dat Eindhoven nog herkenbaar was.

Geruime tijd na de bevrijding kwamen nog transporten met evacués uit Duitsland. De meeste jongens en mannen van een bepaalde leeftijd waren immers in de Heimat te werk gesteld. Of ze waren ondergedoken.

Wat betreft de evacués uit Venray, doordat alles daar platgebombardeerd was, moesten ze elders ondergebracht worden. Dit konvooi ging langs de dorpen en steden om de mensen bij familie en bekenden onder te brengen. Met dit konvooi gingen ook de gewonden Engelse militairen mee, die naar het bevrijde gebied van Nederland gebracht werden. Van hieruit gingen ze als ze weer hersteld waren terug naar het front of de gelukkige die naar huis mocht. Mijn vader ging naar Eindhoven omdat zijn ouders in de Houtstraat woonden.