Een foto van zowat 50 jaar geleden! Jammer dat door het grote aantal mensen op de foto de mensen bijna niet meer te herkennen zijn. Ikzelf sta links boven als 4e persoon amper 16 of 17 jaar oud, keurig in overhemd met stropdas. Naast mij staat Wim Wijlaars en daarnaast herken ik Jan Lubse. Ik herken ook op de eerste rij de portier, die Feyen heette. Jaap van Dissel en Wim van Dissel herken ik ook, natuurlijk als directie op de eerste rij. Ik hoop dat er nog meerdere reacties op deze foto komen.

Wim van Dissel, oud-directeur, is begin mei 2007 op 85-jarige leeftijd overleden.

Inderdaad moeilijk zoeken op zo'n grote, mooie foto! Ik zie wel de heren Bussink, Baken, Brouwer, Nienhuis, Philip van de Bor maar mijn vader Wouter van de Bor kan ik niet vinden.

Ik ben een zoon van Wim van Dissel, de laatste directeur en geboren in 1951 in het kleine huisje achter de portiersloge van het terrein aan de Tongelresestraat 54, waar mijn ouders enkele jaren hebben gewoond toen zij pas getrouwd waren (1947-1952). En ja, de portier heette Feijen, die soms op ons paste! Verderop aan het kanaal lagen de bleekvelden, bij het huis van mijn grootvader, de toenmalige directeur, aan het einde van de Voorterweg (later Dirk Boutslaan). Bij het textielmuseum in Tilburg is nog veel informatie over de fabriek: exemplaren van bijzondere damastontwerpen van kunstenaars (o.a. Chris Lebeau en Kitty van der Mijll Dekker) en een zeldzame film uit de jaren 30 over het productieproces. EJF van Dissel & Zonen geniet nog enige faam als een van de eerste bedrijven die, in de jaren 30, kunstenaars inhuurden voor -toen nieuw!- industriële vormgeving: het prille begin van de huidige faam van de Eindhovense Design Academy!

Steven, toen ik begin jaren '50 op het Lorentz Lyceum aan de Parklaan zat was Etienne van Dissel voorzitter van de schoolvereniging, de LLV. Hij zat een paar klassen hoger dan ik. Ik heb heel goede herinneringen aan hem. Ik neem aan dat dat je oom is.

Ja, dat klopt, hij was een veel jongere broer van mijn vader. Toen de fabriek sloot (in 1970) is hij geëmigreerd naar Australië, waar ik hem nog heb opgezocht in 2012, enkele maanden voor zijn overlijden. Ik zelf heb op het Lorentz gezeten van 1963-1969. Ook mijn vader, en zijn broer Etienne dus, en mijn oudere broer Jan zijn daar schoolgegaan.