Deze foto doet me denken aan m'n jeugd. Wij gingen er iedere zondag door om bij de kerk te komen. We woonden in de Hortensiastraat en onze kerk was bij het Diaconnessenhuis en later in de Piuslaan. Ik vond het enig door de boog en onder iemands slaapkamer te lopen. Ik vind dat de boom op de verkeerde plaats staat, hij neemt het uitzicht op de tunnels weg. Het ziet er anders nog prima uit. Ik woon nu in Canada en vertel al die met mij mee naar Eindhoven geweest zijn van de tunnels in de Leostraat.

Deze wijk wordt inderdaad gerenoveerd. Helemaal gesloopt en teruggebouwd. Echter op een unieke manier. Toekomstige bewoners van één bouwblok gaan samen om tafel om hun huizenblok te ontwerpen, met een architect. Het is een Nederlandse primeur dat een woningcorporatie (Domein) op deze schaal ook huurders hun nog te bouwen huis laat ontwerpen. Mogelijk blijven deze mooie boogjes behouden. Ook ik ben er in mijn jeugd meermalen onderdoor gelopen om te spelen met klasgenootjes die daar woonden.

Nee, deze bogen blijven niet behouden. Hier komt straks het Gerarduspad, dat is alleen voor voetgangers is. Er komen aan weerszijden patio's.

Wij woonden schuin tegenover de tunnels op nr 37: het snoepwinkeltje van Doomen van de lektoetjes.

Ik ben de bewoner van nummer 36 aan de rechterzijde op de foto. Ik heb hier altijd geweldig gewoond, maar heb de buurt ook enorm achteruit zien gaan. Helaas zal deze woning rond 30-1-2009 niet meer bewoond zijn. Ze zullen al snel gaten in de muur en daken maken om zo de vleermuizen te verjagen. Niet dat ik die ooit gezien heb..? maar goed. Dus als er nog mensen leuke herinneringen hebben aan deze woningen of het tunneltje, is het nu nog een mooie gelegenheid om er eens onder door te lopen of herinneringen op te doen. Deze huizen gaan plat met een berg vol herinneringen van allemaal verschillende mensen. Jammer om te zien dat heel Eindhoven blijft vernieuwen en dat er niets op de zelfde wijze wordt herbouwd. Het karakteristieke zal Eindhoven steeds meer verlaten..

Mijn zus was zo te zien even op bezoek bij mijn moeder ...

Zie sloop van deze bogen foto 19832

Ik kan me nog herinneren dat (nadat ik getrouwd was dus na 1965) de huizen in de Dahliastraat allemaal gerenoveerd zijn. Alleen de buitenmuren zijn blijven staan, om zo de huizen weer op te waarderen. Ik weet wel dat toen al sprake was van het feit dat het eigenlijk goedkoper was om de huizen helemaal af te breken en nieuwe te bouwen, maar dat men vanwege "het sentiment" en het aparte aangezicht van de straten deze huizen toen gerenoveerd werden. Van de ene kant natuurlijk jammer maar gelet op de geschiedenis wel begrijpelijk dat de huizen nu verdwijnen om plaats te maken voor meer op de tijd afgestemde huizen. Tijdens de renovatie kregen de bewoners een wisselwoning aangeboden als ze terug wilden naar hun "oorspronkelijke" woning.

Die renovatie is van eind jaren zeventig, begin jaren tachtig. Wij werden van nummer 38 (rechts van de tunnel) verhuisd naar nummer 18, richting Violierstraat. Volgens mij hebben we daar een half jaartje gewoond? Maar tijd gaat sneller dan je denkt als je jong bent.

Kan best een half jaar geweest zijn hoor. Het lag eraan welke woning je "terugkreeg" na de renovatie. Normaliter duurde het dacht ik twee maanden voordat de bewoners weer "terug" konden in hun eigen, vernieuwde huis. Maar iedereen die terugkwam was uitermate tevreden over de verbeteringen die waren aangebracht aan de woningen. Ik meen mij te herinneren dat de keukens in een nieuwe aanbouw werden ondergebracht, waardoor de leefruimte vergroot werd

Voor de mensen die op deze foto hebben gereageerd is het misschien wel interessant om de laatste reeks foto's eens te bekijken. Ik vind de nieuwbouw geslaagd, maar ben benieuwd naar de reacties van de oude bewoners.